چکیده:
این نوشتار، تلاشی است برای پاسخگویی به سه مورد از شبهاتی که توسط یکی از وهابیون معاصر، علیه اندیشه مهدویت مطرح شده است. وی در شبهۀ نخست، کوشیده است از یک سو روایات مربوط به مکان زندگی امام مهدی(عج) را متعارض جلوه داده و از سوی دیگر، اعتقاد به غیبت آن حضرت در سرداب سامرا را به شیعیان نسبت دهد. در شبهۀ دوم که مربوط به مدت غیبت امام مهدی(عج) است، ادعا شده است که شیعیان در روایات خود، برای ظهور آن حضرت، زمان تعیین کرده بودند، در حالی که هیچیک از آنها لباس واقعیت به خود نپوشید و دروغ بودنشان آشکار شد. در شبهه سوم نیز ادعا شده است روایات مربوط به نام امام مهدی(عج) با یکدیگر در تعارضند. در پاسخ به این شبهات، تلاش شده است روایات مربوط به هر یک از آنها بررسی شوند. با کنکاش در این روایات، درمییابیم که نه این روایات با یکدیگر تعارض دارند، نه هیچ عالم شیعی مدعی پنهان شدن امام مهدی(عج) در سرداب است و نه روایاتی که از فرج شیعیان در زمانهایی خاص سخن گفتهاند، ناظر به زمان ظهور امام مهدی(عج) هستند.
In this article, I attempt to reply to three doubts raised by one of the
contemporary Vahabi (writers) against the ideas suggested in Mahdism
thought. In the first doubt, ha has tried to place the narratives regarding
Imam Mahdi’s place of living as if they are conflicting with each other on
the one hand. On the other hand, he has tried to relate the belief in Absence
of the Imam in the cellar of Samarra to the Shiites. In the second doubt
regarding the occultation of Imam Mahdi, it has been claimed that the Shiites
determined a timeline in their accounts for the Appearance of the Imam and
that none of (Shiites claims) proved to be true and their lie is exposed! In the
third scenario, it has been claimed that narratives about the name of Imam
Mahdi are conflicting with each other.
In response to these doubts, each of these narratives are reviewed and
careful consideration of these narratives demonstrates that neither there is
any conflict in narratives with each other, nor any claim is made by Shiite
scholars about hiding of Imam Mahdi in a basement (!) These interpretations
can not be inferred from the Shiites narratives at different times regarding
Appearance
خلاصه ماشینی:
"2. روایاتی که مکان حضرت را نامعلوم معرفی کردهاند الف) امام صادق( فرمود: إن لصاحب هذا الأمر غیبتین إحداهما تطول حتی یقول بعضهم مات و بعضهم یقول قتل و بعضهم یقول ذهب فلا یبقی علی أمره من أصحابه إلا نفر یسیر لا یطلع علی موضعه أحد من ولی و لا غیره إلا المولی الذی یلی أمره؛ برای صاحب این امر دو غیبت خواهد بود؛ یکی از آن دو، طولانی خواهد بود تا آنجا که برخی میگویند مرد و تعدادی میگویند کشته شد و بعضی میگویند رفت و بر اعتقاد به او از میان اصحابش جز تعداد اندکی باقی نخواهد ماند و بر جایگاهش هیچکس از دوست و بیگانه آگاهی نمییابد، مگر خدمتگزاری که به کارهای او میرسد.
چگونه است که آقای قفاری روایات دانشمندانی همچون شیخ کلینی، شیخ صدوق، شیخ طوسی، شیخ مفید، شیخ نعمانی و عیاشی را که هم از نظر زمانی بر ابنمشهدی مقدم هستند و هم از نظر دانش با او قابل قیاس نیستند و احادیث مخفی بودن مکان امام مهدی( یا داشتن مکان خاص را روایت کردهاند، رها کرده است، اما به نقل زیارت توسط چند نفر از عالمان شیعه که با وجود جلالتشان، از علمای متقدم تراز اول شیعه نیستند، استناد جسته است؟ دسته نخست از نظر تعداد تقدم زمانی و دانش، مقدم هستند.
چرا شیخ طوسی که دویست سال پس از غیبت میزیسته، آن را در کتاب خود آورده است؟ آیا نقل این حدیث در کتابهای الکافی و الغیبۀ بیش از آنکه بر جاعل بودن عالمان شیعه دلالت کند، بر امانتداری آنها در نقل روایات گواهی نمیدهد؟ تحلیل آقای قفاری زمانی صحیح بود که در منابعی که پیش از غیبت یا همزمان با آن نگاشته شده است، این روایت وجود داشته باشد و از آن پس، در منابع انعکاس نیاید."