چکیده:
هدف: این مطالعه تاثیر استفاده از مهارت های ادراکی- حرکتی را بر کاهش اختلالات رفتاری کودکان پنج تا هشت ساله مبتلا به اختلال کمبود توجه- بیش فعالی بررسی کرده است. روش: در این پژوهش که از نوع شبه تجربی است، 26کودک پنج تا هشت ساله مبتلا به اختلال کمبود توجه- بیش فعالی مراجعه کننده به چهار مرکز کاردرمانی، به صورت تصادفی، به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم شدند. ابزار این پژوهش، پرسشنامه کانرز والدین، سیاهه رفتاری کودکان، آزمون کفایت حرکتی بروینینکس- اوزرتسکی بود. پس از اجرای مداخله که شامل شش هفته تمرینات ادراکی- حرکتی بود، از مادران دو گروه آزمایش و شاهد خواسته شد مجددا سیاهه رفتاری کودکان را تکمیل کنند. برای ارزیابی پس از مداخله، از آزمون مقیاس حرکتی کودکان بروینینکس اوزرتسکی برای کودکان استفاده شد. یافته ها: پس از پایان دوره مداخله، تمام حیطه های مهارت های ادراکی- حرکتی (مجموع حرکات درشت، جمع حرکات ظریف، هماهنگی اندام فوقانی و نمره کلی آزمون) بهبود و در حیطه مشکلات رفتاری (اضطراب، مشکلات اجتماعی، مشکلات توجه، رفتارهای پرخاشگری، مشکلات دیگر) میانگین گروه آزمایش کاهش قابل ملاحظه ای نشان داد. در حیطه حرکات ظریف و نمره کلی آزمون کفایت حرکتی بروینینکس- اوزرتسکی در گروه شاهد نیز بین پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معناداری دیده شد. در اختلالات رفتاری هم نتایج نشان دهنده کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و اضطراب بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد که بهبود مهارت های حرکتی کودکان این مطالعه باعث شده است که این کودکان در موقعیت های بازی، تحصیلی و فعالیت های روزانه احساس کفایت و شایستگی بیشتری کنند. میزان کسب موفقیت های بیشتر، شکست های کمتر و در نتیجه ارزیابی های مثبت تر، به کاهش پرخاشگری، اضطراب، مشکلات دیگر و به طور کلی مشکلات رفتاری کودکان این مطالعه منجر شد
خلاصه ماشینی:
"(1) rehctiP (2) keiP (3) yaH (4) llirrehS (5) noitasnes (6) noitpcerep (7) euhallaG (8) numzO (9) etadinehpyhtem (10) kisatS (11) ahcuT (12) atsilW (13) egnaL (14) ifuL (15) liaG (16) VI-elacs gnitar DHDA (17) elacs srennoC awoI (18) gneF (19) gnaW (20) oaC (21) ymhtyhrue cituepareht (22) kerojaM (23) nnamehcuT (24) ressueH (25) grebmetaW (26) grebresiaW (27) eigaS-namreL &%04723HSOG047G% بدینترتیب مسئلۀ بدیهی این است که اختلال کمبود توجه-بیشفعالی بر همۀ حوزههای عملکردی کودک تأثیر میگذارد ولذا نیازمند یک برنامۀ جامع درمانی است(مارتین1،و لکمار2ولویس3،2003).
(1) htgerts (2) noitanidrooc bmil reppu (3) deeps esnopser (4) lortnoc rotom lausiv (5) ytiretxed dna deeps bmil reppu (6) ecnairavoC fo sisylanA (7) secnairav fo ytilauqe rof tset seveveL &%04724HSOG047G% جدول 1-مقایسه میانگین هر دو گروه در آزمون کانرز (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 2-نتایج آزمون لون در مورد پیشفرض تساوی واریانسهای دو گروه در پنج متغیر مورد بررسی و نمرۀ کلی مشکلات (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 3-تحلیل کوواریانس برای مقایسه میانگینهای در پنج متغیر مورد بررسی(اضطراب،مشکلات اجتماعی،رفتارهای پرخاشگرانه،مشکلات دیگر)و نمرۀ کلیمشکلات در دو گروه آزمایش و شاهد (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 4-مقایسه میانگینهای گروه آزمایش در پیشآزمون و پسآزمون در آزمون LCBC (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 5-مقایسه میانگینهای گروه شاهد در پیشآزمون و پسآزمون،در آزمون LCBC (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل 1-مقایسه میانگینهای گروه آزمایش در پیشآزمون و پسآزمون در آزمون LCBC (به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل 2-مقایسه میانگینهای گروه شاهد در پیشآزمون و پسآزمون در آزمون LCBC نتیجهگیری هدف این پژوهش بهبود مهارتهای ادراکی-حرکتی و بهتبع آن کاهش مشکلات رفتاری کودکان دارای اختلال بیشفعالیبوده است."