چکیده:
ژرار دو
نروال، از نویسندگان بزرگ نیمه اول قرن نوزدهم فرانسه، با انتشارات مسافرت به شرق
(1851)بدعتی در انواع ادبی این قرن به وجود آورد.در عصر وی سفر در ادبیات چهره
تازهای به خود گرفته و آثار چندی نیز در این زمینه منتشر شده بود.اما نروال، که
تحت تأثیر نویسندگان آلمانی و انگلیسی بود و آثار متعددی در ارتباط با سیر و سیاحت
نویسندگان مطالعه کرده بود، در صدد بر آمد تا سفر نامهنویسی محض را از حالت
یکنواخت آن خارج کند و بانی ادبی جدیدی شود که میتوانست جایگاه ویژهای در ادبیات
بیاید.او هفت سال از عمر خود را به نگارش اثر بزرگش، مسافرت به شرق، اختصاص داد و
توانست به هدفش نایل شود.در این مقاله ما چگونگی تکوین اثر بزرگ او را از نظر
ادبیات بررسی میکنیم.
خلاصه ماشینی:
"آثار گوته، شاعر و نویسنده آلمانی، نیز در این ایام شدیدا در فرانسه مورد توجه بود، چون مادام دو استال 1 معرف عقاید رمانتیکهای اولیه در فرانسه، در اثر معروف خود، درباره آلمان(1810)، به معرفی تفکر و ادبیات آلمانی، به ویژه آثار گوته، پرداخته بود(همان، صص 23-26).
ظاهرا نویسندگان رمانتیک روسیه در قرن نوزدهم، که تحت تأثیر رمانتیسم آلمان بودند، از طریق فردریش ریشتر، که خود تحت تأثیر استرن بود و حتی «نوعی استرن آلمانی»هم معرفی شده بود(پریستلی 1372، ص 142)، با این نویسنده انگلیسی(استرن)آشنا شدند و سوای پوشکین 5 ، ولتمان 6 ، گوگول 7 ، و تالتسوی 8 در همان قرن، در قرن بیستم ویکتور بوریسوویچ اشکلوفسکی 9 ، منتقد روسی، نیز خاطرات دوران انقلابی خویش را با الهام از استرن و تحت عنوان سفر احساساتی(1923)منتشر کرد (میرسکی 1345، ج 1، صص 139، 225، 369؛ج 2، صص 372-373؛پریستلی 1372، ص 142؛تراویک 1372، ج 2، ص 667).
اما در فرانسه، پیش از این که مادام دو استال در کتاب معروفش بررسی ادبیات در چارچوب مناسبات آن با نهادهای اجتماعی(1800)به تحسین استرن بپردازد(ولک 1374، ج 2، صص 259، 263)، این مؤلف انگلیسی در آن جا شناخته شده بود، چون پیش از نوشتن سفر احساساتی خود به فرانسه رفته و در مون پلیه 10 و آوینیون 11 زندگی کرده بود، و مطالبی که در این کتاب در باب آداب و رسوم و طرز بیان و رفتار فرانسویان نوشته بود، آن را اثر معتبری، معرف فرانسویان قبل از انقلاب 1789، شناسانده بود."