چکیده:
با نگاهی بر
تاریخ و ادبیات فرانسه میتوان دریافت که انسان قرن هجدهم میلادی سرشار از شوق
گردشگری، اکتشاف، ماجراجویی، سفر و بالاخره جستجو در ناشناختهها و سرزمینها و
افقها دوردست بوده است.همین امر موجب شد تا دامنه انتشار سفرنامهها و مجموعه آثار
حاصل از تجربیات و مشاهدات سفر در سطح جوامع اروپایی گسترش یابد.بدیهی است ادبیات
داستانی بستر بسیار مناسبی برای به تصویر کشیدن تأثیر پدیده سفر در توسعه جغرافیای
نوین اقتصادی و ایجاد تغییرات روبه افزایش در فرهنگ و تمدن کشورها بوده است.این مقاله:با پژوهش در مهمترین رمانهای قرن هجدهم میلادی، به بررسی تأثیر
متقابل سفر بر ادبیات داستانی این قرن در اروپا و به خصوص در کشور فرانسه
میپردازد، ادبیاتی که با به هم آمیختن واقعیت و تخیل و خلق اسطورههای جدید میدان
وسیعی به شوق سفر و ماجراجویی میدهد و خود نیز در این راستا متحول میگردد.
خلاصه ماشینی:
"همان طور که گفته شد، نمونه بارز رمانهای سفر، که آغازگر فصل جدیدی در ادبیات داستانی اروپا بود و تأثیر چشمگیری بر آن داشت رمان رابینسون کروزوئه، اثر دانیل دیفو 1 ، است.
بنابراین، ماجراهای رابینسون کروزئه نیز همچون بسیاری از رمانهای این دوران الهام گرفته از داستانی واقعی است که در گزارش کاپیتان وود راجرز از سفر دریایی خود به دور دنیا از سال 1708 تا 1711 بازگو شده است:گزارشی از زندگی الکساندر سلریک به مدت چهار سال و چهار ماه در جزیرهای متروک و خالی از سکنه.
آغاز سفر در این رمان، مانند رمانهای مونتسکیو و ولتر، آغاز توصیفهای منتقدانه از صحنههای غریب و غیر بومی است که قهرمانان داستان و هم چنین خوانندگان رمان را به تفکر و تفحص در خصوص (1) neitupillil (2) einissayba''''d ecnirp,salessar ed eriotsih:nosnhoj leumas دنیایی که در آن زیست میکنند سوق میدهد:تفکر در خصوص گوناگونی و تنوع در زیستن، فواید و مضرات تنهایی، حسن و قبح جوامع مدنی و به طور کلی تفکر در باب هر آنچه مربوط به رفتار اجتماعی و نوع زندگی است.
اما سفر این قهرمانان مفری است برای نویسنده تا افکار خود را به خواننده القا کند، همان طور که در نقل روایت آرمانی نیز از ابعاد احساساتی یا عقلانی در سرزمینهای بکر، در مشرق زمین یا در سرزمینهای باستانی همین شیوه را پیش میگیرند و با ارائه اندیشهها نوین تلاش میکنند تا انسانیت و سرشت انسانی نوین را ایجاد نمایند."