چکیده:
ساختار
زبان اردو با توجه به پیشینه تاریخی آن دارای شکلهای قابل توجهی است که مطالعه و
تحقیق و دقت در این اشکال، به شناخت بیشتر آن کمک میکند.از سویی، مصدر از عوامل
ساختاری زبان است و از آنجا که در زبان اردو بیشتر واژگان از دیگر زبانها اخذ
شدهاند، مصدرهای ساده ترکیبی و جعلی موجود در آن، با توجه به گسترش میزان پذیرش
کلمات دیگر زبانها در این زبان جنبه های متفاوتی دارند.بررسی زمینههای ساختاری و
شکل آنها، در شناخت بیشتر این زبان حائز اهمیت است.
خلاصه ماشینی:
"از سویی، مصدر از عوامل ساختاری زبان است و از آنجا که در زبان اردو بیشتر واژگان از دیگر زبانها اخذ شدهاند، مصدرهای ساده ترکیبی و جعلی موجود در آن، با توجه به گسترش میزان پذیرش کلمات دیگر زبانها در این زبان جنبه های متفاوتی دارند.
در این مقاله تلاش بر این است که بعد از معرفی و بحثی کوتاه درباره پیشینه تاریخی و ساختار کلی زبان اردو، در پاسخ به سؤال بالا، مصدرها و ساختار آنها بررسی شده و در پایان نیز مصدرهای جعلی که از ترکیب مصدرها، صفتها، قیدها و اسامی فارسی ساخته شدهاند، در جدولهایی جداگانه، با معانی مورد نظر، ارئه شوند.
این زبان، زبان مقدس و دین مردم آن خطه شد و پیشرفت بسیاری کرد، اما بعدها به دست برهمنان و بزرگان کشور، محدود به طبقه خاصی شد، به طوری که مردم عادی نه تنها حق صحبت کردن به این زبان را نداشتند، بلکه از شنیدن آنهم ممنوع بودند، به همین دلیل به سرعت فراموش شده و جای خود را به زبانهای محلی و تازه به وجود آمده در آن سرزمین داد، اما بسیاری از مصدرها، کلمات، ترکیبات و خلاصه سرمایه آن به زبانهای دیگر انتقال داده شد و همین عامل خود باعث پیوند آن زبانها با زبان فارسی شده است، مثالهای زیادی میتوان آورد که از دید زبانشناسی با کلمات و واژههای فارسی امروزی شباهت بسیار دارند.
مصادر موجود در زبان اردو را به طور کلی میتوان به چهار دسته اصلی تقسیم نمود: الف:مصدرهای ساده هندی:همان طور که از نام اینگونه مصدرها پیداست، ریشه جامدی دارند و با افزودن نا علامت مصدری اردو به آن ساخته شدهاند."