چکیده:
گرچه مرزهای سیاسی وبین المللی به رسمیت شناخته شده هوینت/سیاسی ملت ها را از هم جدا می کنند؛ اما مرزهایی که بر اساس متغیر های کلاسیکک هویت یعنی زبان» قومیت ونژاد. تاریخ» دین ومذهب و
جغرافیای سرزمینی شکل گرفته اند و در این"مقاله مرزهای هویت کلاسیک نام گرفته اند» روز به روز نقش مهمتری درجدایی ملتها ایفا خواهند نمود. این مززهای هویت کلاسیک همه جا با مرزهای سیاسی و بین المللی منطبق نیستند.
ناهمپوشانی میان این دودسته از مرزها پدیده ای را توجود آورده که در این مقاله مرزهای ناپیدای هویت نامیده شده است .هرجا که در دوسوی مرزهای سیاسی وبین المللی مردمانی بازیان: فرهنگه» قومیت و نژاد» تاریخ و دین و مذهب مشترکک و با به عبارت دقیق ترهویت کلاسیکک همگن زندگی کنند و خود را فارغ از مرزهای سیاسی و بین المللی شناخته شده دارای سرزمینی مشت رکک بدانند. مرزهای ناییدای هویت که زاییده دوگانگی در هویت سیاسی و هویت کلاسیک است » پدیدار می شوند. چنین مرز هایی تمامیت ارضی بسیاری از کشورها را در معرض
تهدید بسیار جدی قرار می دهند که جدایی کوزوو از بوگسلاوی واوستیای جنوبی از گرجستان دونمونه بارز آن است.
خلاصه ماشینی:
"برپایه همین اشتراکات مرزهای دو کشور همواره مرزهایی آرام بوده است اما کانادا و ایالات متحده هیچگاه سرزمین مشترکی نبودهاند که مقتضیات سیاسی آنها را از هم جدا کرده باشد این دو تاریخ متفاوتی دارند و برخی پارامترهای فرهنگی آنها از هم متفاوت است بههمین سبب آنچه میان دو آلمان وجود داشت در&%02406SHPG024G% اینجا وجود ندارد.
هواداران الحاق ممکن است متعلق به لایههای گوناگون جامعه باشند و طیفی وسیع را شامل شوند،در این صورت تهدید شدیدتر و دیرپاتری متوجه تمامیت ارضی کشور تهدیدشونده خواهد شد در جمهوری آذربایجان از مردم کوچه و بازار گرفته تا عالیترین سطوح سیاستمداران و از روزنامهنگاران و احزاب تا هنرمندان و روشنفکران همهوهمه خواهان الحاق به اصطلاح شمال و جنوب هستند و همین وضعیت در ارمنستان در مورد الحاق قره باغ وجود دارد اما اگر این پدیده منحصر به اندکی از سیاستمداران جاهطلب بود میشد امیدوار بود که با کنار رفتن آنان موضوع منتفی شود.
افزونبر این در بسیاری موارد این کشورها هستند که بنابه مقتضیات سیاسی موردنظر خودشان بسترهای بالقوهای را که برای ایجاد مرزهای ناپیدای هویت وجود دارد به بسترهایی بالفعل بدل میکنند،برای نمونه اتحاد جماهیر شوروی پیشین همه توان خود را بکار گرفت تا رود ارس به یک مرز ناپیدای هویت میان ایران و آن کشور بدل شود و در این راه دست به اقدامات گسترده فرهنگی همراه با جعل تاریخ زد."