چکیده:
انتخاب سبد سهام عمل دشوار و سختی در مبحث سرمایهگذاری است. در این فرآیند سرمایهگذار خود را در مقابل انتخابهای زیاد و بینهایت گوناگونی میبیند که باید یکی از آنها را به عنوان بهترین روش انتخاب نماید. تصمیمگیری در خصوص این که کدام سهم در مقایسه با سایر سهام در وضعیت بهتری قرار دارد و شایستگی انتخاب شدن و قرار گرفتن در سبد سرمایهگذاری فرد را دارد و نحوه تخصیص سرمایه بین این اوراق، مباحثی پیچیده میباشند. از لحاظ تئوری، موضوع انتخاب سبد سهام در حالت حداقل نمودن ریسک در صورت ثابت در نظر داشتن بازده، با استفاده از فرمولهای ریاضی و از طریق یک معادله درجه دوم قابل حل است، لیکن در عمل و در دنیای واقعی با توجه به گوناگونی ابزارهای سرمایهگذاری و متفاوت بودن تابع مطلوبیت افراد در مقایسه با یکدیگر، رویکرد ریاضی مورد استفاده برای حل این مدل نیازمند محاسبات و برنامهریزی وسیعی است. هدف تحقیق حاضر انتخاب یک سبد سهام از بین سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از مدل بهینهسازی الگوریتم ژنتیک است، به گونهای که سبد حاصله ضمن بیشینه نمودن بازده، ریسک سرمایهگذاری را نیز کمینه نماید. به منظور دستیابی به این هدف 40 سهم از بین سهام موجود در جامعه آماری انتخاب گردیدند. پس از محاسبه متغیرهای اصلی تحقیق (ریسک و بازده ماهانه برای دوره زمانی 8 ساله) و تهیه الگوریتم لازم جهت انجام برنامه، با توجه به فرضیات تحقیق، در سطوح مختلفی از اندازه سبد، نتایج حاصل از هر بار اجرای این الگوریتم با نتایج حاصل از مدل مارکویتز و انتخاب تصادفی مقایسه شد. انجام آزمونهای آماری مربوط بر روی نتایج فرضیههای شماره 1 و 2، حاکی از وجود اختلاف معنیدار و برتری قابل توجه نتایج حاصل از روش الگوریتم ژنتیک در مقایسه با نتایج حاصل از مدل مارکویتز و تصادفی بودند.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به رفتار غیرخطی سرمایهگذاران، هدف اصلی این تحقیق عبارت است از: « انتخاب یک سبد سهام از بین سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار - انتخاب طبیعی یا اصل حیات مناسبترین (Survival of Fittest) تهران با استفاده از مدل بهینهسازی الگوریتم ژنتیک به گونهای که سبد حاصله ضمن بیشینه نمودن بازده، ریسک سرمایهگذاری را نیز کمینه نماید.
004601) 95% CI for difference: 43 DF با توجه به نتایج حاصل از آزمون آماری T میتوان بیان نمود که با اطمینان 95%، فرض رد میشود و اختلاف معنیداری بین میانگین بازده سرمایهگذاری بر مبنای مدل مارکویتز و سرمایهگذاری بر اساس روش الگوریتم ژنتیک وجود دارد.
از لحاظ تئوری، موضوع انتخاب سبد سهام در حالت حداقل نمودن ریسک در صورت ثابت در نظر داشتن بازده، با استفاده از فرمولهای ریاضی و از طریق یک معادله درجه دوم قابل حل میباشد، لیکن در عمل و در دنیای واقعی با توجه به تعداد انتخابهای زیادی که در بازارهای سرمایه وجود دارد، رویکرد ریاضی مورد استفاده برای حل این مدل نیازمند محاسبات و برنامهریزی وسیعی است.
همانطور که پیش از این نیز اشاره شده بود هدف تحقیق حاضر انتخاب یک سبد سهام از بین سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از مدل بهینهسازی الگوریتم ژنتیک بود، به گونهای که سبد حاصله ضمن بیشینه نمودن بازده، ریسک سرمایهگذاری را نیز کمینه نماید."