چکیده:
تجربه های برجسته و موفق گذشتگان در عرصه ی شعر، گنج به میراث رسیده ی شاعران امروز است. از میان آن ها، تجربه ی آفرینش تصاویر شعری، بدون به کارگیری صورخیال، می تواند همچون گذشته، به شعرامروز نیز غنای اندیشه، غنای زبان و قدرت تاثیرگذاری ببخشد. در جست وجوی ویژگی های شعر تصویری، برجسته ترین نمونه ی آن یعنی غزل های سعدی بررسی شد. یافته ها نشان می دهند تصویرآفرینی بدون صورخیال یا بازنمایی تصویری زیبای واقعیت در شعر، خود از شیوه های آفرینش تصویر و خیال انگیزی است. این شیوه ی تصویرگری بر ماهیت زبان، خیال، اندیشه و عاطفه ی شعری، تاثیری بسزا دارد. در حوزه ی اندیشه ی شعری، محورهای عشق، زیبایی، بیان عواطف و اندیشیدن به انسان، مرکز معنایی شعر را تشکیل می دهد. در حوزه ی خیال، عناصر روایی چون پیرنگ، صحنه پردازی، شخصیتپردازی، حادثه پردازی، گفت وگو و لحن، نمایش تصویری زیبا، عینی، پویا و تاثیر گذار از واقعیت، را به عهده دارند. در حوزه ی زبان نیز کاربرد گروه های وصفی، قید حالت، بسامد فعل، جملات ساده و کوتاه، در تصویرگری، نقشی برجسته به عهده دارند
خلاصه ماشینی:
"این ویژگی در انتقال عاطفه،قدرتی بیشاز صور خیالی دارد که خود حایل همذاتپنداری خوانندههستند؛مانند دلم به مهر گرفتار و جان به عشق گرو#در آمد از درم آن دلفریب جانآرام سرم هنوز چنان مست بوی آن نفس است#که بوی عنبر و گل رهنمیبرد به مشام دگر من از شب تاریک هیچ غم نخورم#که هرشبی را روزی مقدر است انجام (همان،32) من چرا دل به تو دادم که دلم میشکنی#یا چه کردم که نگهباز به من مینکنی دلو جانم به تو مشغول و نظر در چپو راست#تا ندانند حریفان که تو منظور منی دیگران چون بروند از نظر از دل بروند#تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی بندهوارت به سلام آیم و خدمت بکنم#ورجوابم ندهی میرسدت کبرو منی (همان،110) طبیعت گفتوگو و علاوه براین پیرنگ موجز شعری،همدر چینش کنشها و هم در پیوند میان کنشها،نظم خاصی دارد که بیان و نمایش آنها،چه بهطورمستقیم و چه غیرمستقیم،در شکلگیری و تقویت لحن روایی،تأثیرگذار است؛مانند خنک آن رنج که یارم به عیادت به سرآید#دردمندان چنین روز نخواهند دوا را (همان،35) همه عمر با حریفان بنشستمی و خوبان#تو بخاستی و نقشت بنشست برضمیرم (همان،30) شربت از دست دلآرام چه شیرین و چه تلخ#بده ای دوست که مستسقی از آن تشنهتر است (همان،122) 4."