چکیده:
رمان پسایازده سپتامبر ( 9/11 fiction ) جایگاهی ویژه در ادبیات معاصر امریکا دارد. در پی رخداد یازده سپتامبر، گفتمان تروریسم به یکی از دغدغه های اصلی ادبیات امریکا بدل گردید. نویسندگان برجسته ای چون مارتین ایمیس، جان آپدایک و دان دلیلو به طور مستقیم به بازنمایی و طرح داستانی این موضوع پرداختند. در این میان رمان های دان دلیلو، به دلیل چند دهه پیشینه در پرداختن به تروریسم و شیفتگی به این موضوع، مورد توجه و اقبال ویژه جوامع ادبی قرار گرفت. برای مثال، به طور خاص از رمان مائوی دوم با تعبیراتی هم چون «پیش بینی» و «پیش گویی» حادثه یازده سپتامبر یاد می شود. در این جستار، نویسندگان ابتدا بازتولید انگاره های گفتمان چیره نوشرق شناسی در رمان مائوی دوم را بررسی کرده و سپس با مقایسه برخی قرائت های حاکم از رخداد یازده سپتامبر و آن چه در قالب گفتمان شرق شناسانه رمان، تروریسم معرفی می شود به ریشه یابی و اسطوره زدایی از «پیش گویی»های نویسنده از این واقعه می پردازند.
خلاصه ماشینی:
"رمانهای نامها(1982) (semaN ehT) ،مائوی دوم(1991) (II oaM) ،جهانشهر(2003) (silopomsoC) و مرد در حال سقوط(2007) (gnillaF (naM) از جمله آثار این نویسندۀ پرکار به شمار میروند که در همۀ آنها نگاه نوشرقشناسانهمشهود است.
پیشینۀ تحقیق امتیاز ویژهای که رمان مائوی دوم(1991)نسبت به دیگر آثار موفق دان دلیلو دارد،&%06310BZPG063G% واکنش به اثر یا،به تعبیر فنیتر،دریافت (noitpecer) اثر در دو دهۀ زمانی قبل و بعد از یازدهسپتامبر است.
در دورۀ دریافت دوبارۀ رمان،رودررویی شرق و غرب کانون توجه میشود؛نقطهاشتراک اکثر آثار تولیدشده در این دوره همسویی آنها با گفتمان حاکم و رسمی دربارۀتروریسم یازده سپتامبر است که به موجب آن اظهاراتی (stnemetats) همچون عقبماندگیتاریخ فرهنگهای شرقی و از پی آن احساس خودکمتربینی و انتقامجویی آنان(در رأس آنهامسلمانان)،تودهای بودن هویت مسلمانان،آسیبپذیری بالقوۀ نظام سرمایهداری و خطراتاحتمالی پدیدۀ جهانیسازی و چندملیتی بودن جامعۀ امریکایی مؤکد و مکرر میشود.
در واقع دان دلیلو(1991)توانسته است با پردازش شخصیتهای جورج حداد وابو رشید،دو روی یک سکه را به خوبی به نمایش گذاشته و از این طریق حرف آخر را بزند:فرق چندانی میان ابو رشید اسلحه به دست و جورج حداد قلم به دست نیست؛هر دو یکهدف را دنبال میکنند و آن چیزی نیست جز تروریسم.
بررسی گفتمان تروریسم یازده سپتامبر گویای این واقعیت است که علت اصلیبازدریافت ویژۀ رمان،ظرفیت همنوایی آن با روایتهای چیره است؛و به همین دلیل نیز موردتمجید و نقد دوباره قرار میگیرد.
شباهت اظهارات ژان بودریا دربارۀ تروریسم یازده سپتامبر و آنچه در مائوی دوم بازنماییمیشود،گویای تاثیرگذاری گفتمانهای بسترساز و چیرهای چون شرقشناسی و تروریسماسلامی در غرب است."