چکیده:
شریعت و کتاب آسمانی، همواره مستلزم تحول جامعه و هدایت آن به سوی پیشرفت و تعالی بوده است. چرا که فرستنده پیامبران کسی جز خدا نیست که خود مبدع آفرینش است و لحظه به لحظه پدیدهها را شکوفا میکند و میپروراند. ادیان پیش از اسلام زمینه نوزایی پرشتاب اسلام را فراهم کردند و نزول قرآن مجید و بعثت پیامبر اکرم آغاز این نوزایی و نقطه جهش شکوفایی فکری و فرهنگی بشر شد که همچنان در آن بستر متعالی به پیش میرود و انقلاب اسلامی و تحول عمیق سیاسی جهان اسلام و طرح ایدههای عدالت و حق و معنویت از آثار آن است. چنانکه قرآن و عترت پیامبر از امت اسلامی خواستهاند ابتکار و پیشرفت و خلاقیت خویش را به روز برسانند و هرگز اجازه ندهند دو روزشان با هم مساوی باشد.
خلاصه ماشینی:
"قرآن مجید پیامبر اکرم(ص) را خورشید نامیده و امام صادق علیهالسلام در تفسیر »والشمس و ضحیها« (شمس: 1) فرمود: خورشید رسول خدا(ص) است، خداوند به وسیله او دین را برای مردم ابراز کرد و منظور از »والقمر و ماتلیها« امیر مؤمنان است که در ردیف پیامبر قرار گرفت و دانش او را آموخت.
ظاهر و باطن قرآن معجزه و بیبدیل است و دشمنان پیدا و پنهان اسلام تاکنون نتوانستهاند موضوعی به درستی و شگرفی قرآن ارائه کنند و این کتاب آسمانی از هنگام تولد تاکنون برای همه نسلها در طول سدههای متمادی، جذاب، خواندنی، راهنما، راهگشا و هادی و سعادتآفرین بوده و منبع نوآوری و شکوفایی برای پیروان خویش است و با اینکه هزاران نفر با دانش و سلیقه مختلف همواره به تفسیر قرآن پرداختهاند هنوز کسی ادعا نکرده که همه مقاصد قرآن را دریافته و نیازی به تفسیر جدید نیست و هیچ کتابی در طول تاریخ زندگی بشر به چنین منزلتی نرسیده و نخواهد رسید.
پیام این هماوردی از یک سوی، اثبات خاتمیت و نوزایی اسلامی است که خداوند نوترین معارف آسمانی را برای تکامل روحی و معنوی بشر نازل فرموده و از سویی دیگر همه نوابغ و نخبگان ملتها را به اندیشه پیرامون قرآن فراخوانده تا اگر میتوانند - که نمیتوانند - مانند آن را بیافرینند و اگر از آفرینش چنین اثر فرهنگی بینظیر ناتوانند - که ناتوانند - به حقانیت آن ایمان آورند و در گفتههای عمیق و پرمحتوای آن بررسی و تحقیق کنند و از معنویت و هدایت آن بهرهمند شوند."