چکیده:
ایجاد ارتباط از اهداف اصلی زبان است. ارتباط زبانی معمولا با سایر شیوههای ارتباطی مانند رفتارهای حرکتی همراه میشود که به آن ارتباط غیرکلامی یا برونزبانی میگویند. رفتارهای غیرزبانی افراد سبک ارتباطی و ویژگیهای شخصیتی آنان را نشان میدهد، از این رو داستانپردازان و تاریخنگاران تلاش میکنند تا کمیت و کیفیت ارتباطات غیرکلامی شخصیتها را در روایت خود بازتاب دهند. این مقاله بر آن است تا با روش توصیفی ـ تحلیلی و نگاهی میانرشتهای، به بازخوانی ماجرای بردارکردن حسنک وزیر از تاریخ بیهقی بپردازد و نشان دهد که چگونه بیهقی با دقت در رفتارهای برونزبانی و روایت آنها، موفق به مجسمسازی، عینیتبخشی و تصویرگری رویدادهای دوران غزنویان شده و بر ظرفیت نمایشی متن تاریخی افزوده است. این تحقیق نشان میدهد که بیهقی ارتباطات غیرکلامی را بیشتر برای کاملکردن پیام ارتباطات کلامی بهکار گرفته است، اما آنها در بسیاری از موارد جایگزین رفتار کلامی میشوند یا رفتارهای کلامی را کنترل میکنند.
Communication is one of the main functions of language. Linguistic communication usually combines with other modes of interaction such as nonverbal communication. People’s nonverbal behaviors display their styles and personality characteristics. Therefore، the fictionists and historians tend to reflect the quality and quantity of the character’s nonverbal relationship in their narration. The present study examines the adventure of Hanging of the Hasanak Minister in Tarikh-e Beyhaqi in order to show how Beyhaqi succeeds to imagine، ob
jectify and portray the events of Qaznavi's periods and how it could improve the dramatic capacity of historical text with accuracy in nonverbal communication using a descriptive-analytical method and an interdisciplinary approach. This study displays that Beyhaqi often uses nonverbal communication in order to complete the verbal communication; but in many cases، they are replaced by verbal behavior or control the verbal behaviors.
خلاصه ماشینی:
"این مقاله برآن است تا با روش توصیفی-تحلیلی و نگاهی میانرشتهای،به بازخوانیماجرای بردار کردن حسنک وزیر از تاریخ بیهقی بپردازد و نشان دهد که چگونه بیهقیبا دقت در رفتارهای برونزبانی و روایت آنها،موفق به مجسمسازی،عینیتبخشی وتصویرگری رویدادهای دوران غزنویان شده و برظرفیت نمایشی متن تاریخی افزودهاست.
هدف از این تحقیق نشان دادن جایگاه ارتباطات غیر کلامی در روایت تاریخ،شناسایی،معرفی و طبقهبندی ابزارها و شگردهایی است که بیهقی در روایت رفتارهایغیر کلامی شخصیتها در ماجرای بردار کردن حسنک وزیر به کار برده است.
امابیهقی با روایت برنشستن و قصد شکار و نشاط کردن امیر مسعود در میان حوادث روزاعدام حسنک،این پیام را القا میکند که امیر مسعود عمدا خود را از صحنۀ ماجرا دورمیکند تا سلطان را از دست داشتن در اعدام حسنک مبرا کند و از این رفتار معلوممیشود که حسنک دیگر عفو نخواهد شد.
یکی از قسمتهای زیبای روایت بیهقی از این ماجرا شرح ورودحسنک به جلسۀ محاکمه است که با توصیف دقیق وضعیت ظاهر حسنک اطلاعاتغیر کلامی ارزشمندی را به ویژه در مورد پوشش و وضعیت ظاهری او در اختیارخوانندگان قرار میدهد:«حسنک پیدا آمد بیبند،جبهای داشت حبریرنگ با سیاهمیزد،خلقگونه،و دراعه و ردایی سخت پاکیزه و دستاری نیشابوری مالیده و موزۀمیکائیلی نو در پای و موی سر مالیده(کالیده)زیر دستار پوشیده کرده اندک مایه پیدامیبود»(همان:173).
نتیجهگیری این بررسی نشان میدهد بیهقی با توجه کردن به چگونگی ارتباطات انسانی در عصرغزنوی توانسته است رویدادهای متنوع ماجرای بردار کردن حسنک را به صورتملموس و عینی به خوانندگان ارائه کند و با روایت رفتارها و ارتباطات غیر زبانیشخصیتهای داستان برظرفیت نمایشی آن بیفزاید و روایتی اثرگذار به مخاطبعرضه کند."