خلاصه ماشینی:
"در سال 1947 بریتانیا پول خود را بطورکامل قابل تبدیل کرد،اما خیلی زود مجبور بهلغو قابلیت تبدیل شد،چون کشورهایی کهذخایر خود را در خلال جنگ در لندنسپردهگذاری کرده بودند،سپردهها را برداشتکردند و به دلار آمریکا تبدیل نمودند و اینبخش اعظم وام ارائه شده بوسیلۀ ایالات متحدهآمریکا به بریتانیا را جذب نمود.
هنگامی که در سال 1971 کسری ترازپرداختهای خارجی ایالات متحده آمریکا بسیارقابل ملاحظه گردید،دلار تقلیل ارزش یافت،اما مشکلات تراز پرداختهای خارجی آمریکا بهنقش دلار به عنوان پول ذخیره لطمه نزد.
کمبود دلار هنگامی که از کنگرۀ آمریکا خواسته شدعضویت این کشور را در صندوق بینالمللیپول و بانک بینالمللی ترمیم و توسعه(بانکجهانی)تأیید کند،وعده داده شد که حقعضویت پرداختی به این دو نهاد،آخرین کمک عمدۀ این کشور برای بازسازی بعد از جنگجهانی دوم خواهد بود.
مازاد دلار در اوایل دهۀ 1950 برخی از اقتصاددانانبر این باور بودند که کمبود دلار میتواندپدیدهای دائمی باشد و کشورهای دیگر حتیاگر در بازسازی خرابیهای جنگ موفق گردندنمیتوانند از نظر اقتصادی به پای ایالات متحدهآمریکا برسند،زیرا نوآوریها در اقتصاد آمریکابسیار با سرعت انجام میشود.
علت رونقسفته بازی انتشار این شایعه بود که دولت جدیدایالات متحده ارزش دلار را تقلیل خواهد داد واین مسئله باعث افزایش قیمت طلا خواهد شد.
روابط پولی در نظام نرخ ارز شناور مدیران برخی از بانکهای مرکزی مدعیاندکه حتی قبل از سال 1973 موافق شناورساختن ارزش پولها بودهاند اما نمیتوانستنددولتهای خود را قانع کنند.
اروپائیان خواستار نظام متقارنتری بودند کهدر این ایالات متحده آمریکا نمیتوانست کسریتراز پرداختهای خارجی خود را با انباشتبدهیهای دلاری تأمین مالی کند و اتخاذ سیاستهابرای از بین بردن کسری را به تعویق اندازد."