چکیده:
صنعت گردشگری به عنوان مسالمتآمیزترین جنبش خانواده بشری شناخته شده است و به عنوان مؤثرترین عامل در ایجاد تفاهم میان ملتها و استوار ساختن صلح جهانی نقش اساسی ایفا میکند؛ به طوری که اقتصاددانان آن را "صادرات نامرئی" میخوانند. در این مقاله تلاش شده، میزان احساس امنیت گردشگران با توجه به دو متغیر کلیدی، حضور و عملکرد نیروی انتظامی و تبلیغات ارائه شده در خصوص مسائل امنیتی برای گردشگران بررسی گردد. این پژوهش به شیوه پیمایشی بر روی نمونهای از 381 گردشگر خارجی که در سال 89 از شهر اصفهان دیدن نمودهاند، صورت گرفته است. روش گردآوری دادهها به صورت پرسشنامهای بوده و از آنجایی که آمار دقیقی از ورود و خروج گردشگران در زمان مطالعه در دسترس نبوده است، لذا به شیوه اتفاقی، با گردشگران در محلهای گردشگری مصاحبه شده و پرسشنامهها در اختیار آنها قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که بین دو متغیر حضور و عملکرد نیروی انتظامی و همچنین تبلیغات ارائه شده در رسانههای جمعی در خصوص مسائل امنیتی و احساس امنیت گردشگران خارجی در اصفهان، پیوستگی آماری معنی داری وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به اینکه سرزمین ایران با آثار تاریخی، هنر و میراثهای فرهنگی خود به طور قطعی برای جهانگردان عهد قدیم بهترین مقصد محسوب میشده است و اصفهان نیز با دارا بودن ارزش معماری و با صنعت قدیمی به عنوان بهترین مقصد برای جهانگردان با هدف جهانگردی فرهنگی محسوب میشود، بررسی میزان احساس امنیت از جانب گردشگران خارجی در این منطقه ضروری به نظر می رسد.
مطالعه حاضر میکوشد با سنجش میزان احساس امنیت اجتماعی گردشگران خارجی یکی از مناطق جذب توریست، اصفهان، نقش نیروی انتظامی را که به عنوان یکی از ارکان امنیت ملی محسوب میشود و با آن پیوند ناگسستنی دارد، بررسی کند و با دستیابی به اطلاعات تفکیکی گردشگران از ملیتهای متفاوت، به علل کاهش یا افزایش امنیت در بین گردشگران دست پیدا کند و به این پرسش پاسخ دهد که آیا وجود نیروی انتظامی در میزان احساس امنیت اجتماعی گردشگران تاثیر دارد؟ آیا تبلیغات ارائه شده در رسانههای جمعی مبنی بر افزایش مقولههای سخت افزاری در میزان احساس امنیت گردشگران تاثیر دارد ؟ 2- امنیت و عوامل مؤثر بر آن امنیت گاه به معنای حفظ جان و صیانت نفس در اندیشههای هابز و زمانی دیگر به معنای حفظ اموال و دارایی در اندیشههای لاک است.
دراین قسمت به برخی از مطالعات و تحقیقات انجام شده درباره موضوع گردشگری در ایران که ارتباط بیشتری با موضوع این مقاله دارد، اشاره میگردد: در پژوهشی که بهرام بیات (1387) به شکل پیمایشی و بر روی نمونهای از افراد انجام داد، این نتایج به دست آمد: 1- میزان احساس ناامنی از حیث جنسیت، منطقه محل سکونت، تأهل- سن پاسخگویان متفاوت است."