چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی ساختار عاملی پرسشنامه ارتباط با طبیعت ( NR- scale ) نیسبت و همکاران (2009) با استفاده از رویکرد تحلیل عاملی تاییدی به اجرا درآمد. روش این پژوهش از نوع توصیفی – مقطعی است. نمونه تحقیق شامل300 نفر از دانشجویان کارشناسی دختر و پسر مشغول به تحصیل در دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 1390-1389بودند که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر اساس تعداد دانشجویان رشته های مختلف کشاورزی انتخاب شدند. برای ارزیابی کفایت مدل از شاخص ریشه دوم برآورد واریانس خطای تقریب، شاخص برازش تطبیقی، ریشه دوم میانگین مجذورات پس مانده های استاندارد شده، شاخص تاکر- لویز، شاخص خوبی برازندگی و شاخص تعدیل یافته خوبی برازندگی استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان دهنده این است که الگوی سه عاملی برازش قابل قبولی با داده ها دارد. ضرایب آلفای کرونباخ نیز نشان داد که NR- scale از پایایی قابل قبولی بر خوردار است. در مجموع نتایج پژوهش حاضر منجر به تقویت این ایده گردید که مقیاس ارتباط با طبیعت نیسبت و همکاران به عنوان یک ابزار روا و پایا در پیش بینی رفتار های مراقبت از محیط زیست می باشد.
The purpose of the study was to examine the validity and reliability of The Nature Relatedness Scale (NR- scale) by analyzing the responses made to it by 300 students from agriculture faculty of Tabriz University. The confirmatory analyses were used to compute the validity. The goodness of fit for each model was assessed using the Satorra–Bentler scaled chi-square، the Incremental Fit Index (IFI)، and the Comparative Fit Index (CFI). A non-significant chi-square، and values greater than 0.90 for the GFI، IFI and CFI، are considered to reflect acceptable model fit. The internal consistency was used to determine reliability of NR- Scale. Confirmatory factor analysis revealed that the three-factor model of NR- scale demonstrated a superior fit to the data. The Cronbach alpha values showed that NR-Scale has a good reliability. The results buttressed the notion that the NR- scale is a valid and reliable measurement instrument in predicting environmentally responsible behavior (ERB).
خلاصه ماشینی:
"مقایسهی گویههای حذف شده در خرده مقیاسهای احساس همانند سازی شده خویش با طبیعت (گویهی 9) و خرده مقیاس دیدگاه جهانی نسبت به طبیعت (گویهی 15) در این پژوهش با فرم اصلی به خوبی نشان میدهد (جدول3) که این دو گویه در فرم اصلی نیز پایینترین بار عاملی را در میان گویهها داشتند (39/0 و 17/0)، اما گویههای 15 و 16 به ترتیب با این مضمون «تصور کردن زندگی در جنگل به دور از تمدن بشری برایم وحشتناک است» و « بهترین مکان برای من به منظور تعطیلات، جایی است که حالت دست نخورده و طبیعی دارد» در فرم اصلی دارای بار عاملی بالاتری بودند، اما در این پژوهش بار عاملی معناداری نبوده، از خرده مقیاس تجربه فیزیکی طبیعت دانشجویان ایرانی حذف شدند.
از طرف دیگر، این ابزار در مقایسه با ابزارهای دیگر مانند مقیاس ارتباط با طبیعت 1 مایر و فرانتز (2004)، مقیاس الگوی بوم شناختی جدید 2 دونلاپ، ونلیر، مرتیگ و جونز 3 (2000) و سایر مقیاسها، مانند مقیاس عشق و مراقبت از محیط 4 (پرکینز، 2010) در این است که این مقیاس سازههای متمایز و جامعتری را علاوه بر سازههای هیجانی، مانند سازهی خود محیطی (اتحاد و یکپارچگی و همانند سازی انسان با محیط) و سازهی شناختی دیدگاه جهانی نسبت به طبیعت که در آموزشهای محیط زیست و تغییر رفتار شهروندان مؤثرتر هستند، اندازهگیری میکند.
نتایج حاضر همچون بسیاری از مطالعات دیگر، ممکن است به دلیل محدود Connection to Nature scale The New Ecological Paradigm scale (NEP) Dunlap, Van Liere, Mertig & Jones Love and Care for Nature (LCN) scale."