خلاصه ماشینی:
"معرفی جریان آندورئیسم در نواحی آندورئیک هر چند بسیار پیش میآید که در نواحی خشک، جریان سطحی به تغذیهء یک جریان متمرکز نمیانجامد ولی این جریان وجود دارد و یکی از علتهای آن قرار داشتن حوضههای علیای رود خانههای بزرگ در نواحی مرطوب و رسیدن به بخش سفلی و مصب رود خانه به نواحی خشک است که این جریان را غیر قانونی( allogene ) مینامند.
رود خانهء هیرمند نمونهء بارزی از یک جریان آندروئیسم و سیستان ایران از جمله نواحی آندورئیک است و هامونهای آن همان چالههای بسته و دریاچههای داخلی به شمار میرود که با کمی آب روبهروست و به هنگام خشکسالیهای بحرانی سخت آسیبپذیر است به گونهای که این آثار تا اندازهء یک فاجعهء اکولوژیک(طبیعی-انسانی) یش میرود.
از دامنهء زیانهای ناشی از این خشکسالیها اطلاعات دقیقی در دست نیست اما میزان زیاندهی در آخرین خشکسالی را میتوان در هر یک از ساختهای سه گانه برآورد نمود: 1-در دلتای کنونی با ساختار جامعهء دهقانی (زراعی)،با قطع جریان آب هیرمند نزدیک به 95 درصد از زندگیهای وابسته به آن آسیب دیده است.
تا پیش از نابودی نیزارها،دامداری از نوع بزرگ(گاوداری) در هامون جریان داشته و بر پایهء مطالعات میدانی نگارنده در آغاز دههء 1360 تنها در 41 تختک جدول شمارهء 2:برآورد زیانهای ناشی از خشکسالی 1378 شهرستان زابل به تفکیک مناطق و بخشهای اقتصادی(واحد به ریال) مأخذ:بریمانی 1380 نزدیک به 2380 خانوار زندگی میکردهاند که شمار دامهای آنها در حدود 699000 رأس برآورد میشده است.
10با توجه به ویژگیهای محیط آندروئیک بویژه در سیستان ایران، ادامهء حیات و حفظ شرایط اکولوژیک به همکاری دو دولت افغانستان و ایران(بخشهای مربوط و خشک رودخانه)در بهرهبرداری بهینه بهینه از منابع آب وابسته است."