چکیده:
فرآورده های دارویی، کالاهای پیچیده ای هستند که با سلامتی انسان مرتبط بوده و بدون ارائه اطلاعات، آگاهی یافتن بر ماهیت، مواد متشکله، عوارض و فواید آن دشوار است. عدم ارائه اطلاعات لازم در فرآورده های دارویی ممکن است آن را به کالایی خطرناک بتدیل کند؛ به همین دلیل تولید،عرضه و تجویز چنین کالایی می تواند مسئولیت آور باشد. بر اساس برخی قواعد حقوقی شادی بتون گفت دارویی که بدون اطلاعات لازم تولید و عرضه می شود، فاقد مالیت بوده و مبادله چنین کالایی، باطل و مسئولیت آور است. شناخت مئولیت مدنی ناشی از عدم ارائه اطلاعات فرآورده هایی دارویی، مستلزم تحلیل ماهیت کالا و بررسی مبانی مسئولیت مدنی است. همچنین، به لحاظ قانونی لازم است چگونگی انعکاس مسئولیت مدنی در مواد قانونی بررسی شود.
Pharmaceutical products are complicated products influencing man's health and when necessary information is not presented، it is difficult to know their constituents، side effects and benefits. When necessary information is not presented، pharmaceutical products may change into dangerous items; for the same reason، production، supply، and prescription of such an item may cause some liability. According to some legal rules، it may be said that such a pharmaceutical product which is produced and supplied without necessary information lacks possessory value، and trade on such an item is invalid and causes liability. To have knowledge of civil liability arising out of avoiding presentation of information about a pharmaceutical product، the nature of item and principles of civil liability should be analyzed and studied. Also، legally speaking، it should be found that how the civil liability is reflected in the Articles of law.
خلاصه ماشینی:
"برخی کالاها مشهور و مورد استفاده همه افراد بوده،غیر تخصصیاند و با بررسی عادی،اطلاعات مربوط به ماهیت و کیفیت آن قابل دسترسی است و آگاهی از چگونگی استعمال آن نیز برای همه آسان است و استعمال ناصحیح آن نیز دارای عواقب جبرانناپذیری نمیباشد و یا خطر ناشی از استعمال نابجای آن غیر قابل پیشبینی و غیر قابل پیشگیری یا غیر معمول نیست؛به عنوان مثال،«البسه»کالاهایی هستند که از همه ویژگیهای مذکور برخوردار بوده،ارائه اطلاعات در آنها الزامی نیست و یا دست کم عدم ارائه اطلاعات در آن عواقب جبرانناپذیر به دنبال نخواهد داشت؛ولی اهمیت این موارد در فرآوردههای دارویی به اوج خود رسیده،آن کالا را از دیگر کالاها کاملا متمایز مینماید؛زیرا دارو کالایی تخصصی است که بدون ارائه اطلاعات حتی آگاهی یافتن برماهیت آن بسیار دشوار و فقط توسط متخصصان و گاهی با استفاده از ابزار پیشرفته آزمایشگاهی امکانپذیر میشود؛به عبارت دیگر،با بررسی (*)برخی نفوذ شرط عدم مسئولیت که مبتنی برآزادی است را لازمه تکیه برتعهد ضمنی فروشنده و تراضی دو طرف میدانند؛زیرا تعهدی که برخلاف اراده متعهد براو تحمیل شود،نیاز به قانون دارد (کاتوزیان،1374،ص 231).
7. جایگاه کنونی تقصیر در جبران خسارت ناشی از عدم ارائه اطلاعات لازم در این قسمت به ضرورت اثبات تقصیر به عنوان مبنای مسئولیت مدنی قهری در جبران خسارت ناشی از عدم ارائه اطلاعات لازم در فرآوردهها دارویی توجه شده است و به عبارتی هدف،تعیین این امر است که آیا مصرفکننده جهت مطالبه خسارت خود باید تقصیر تولیدکننده کالا را در عدم ارائه اطلاعات لازم که قاعدتا امری دشوار و گاه غیر ممکن است،اثبات نماید؟اثبات عدم ارائه اطلاعات لازم و اثبات رابطه سببیت میان عدم ارائه اطلاعات و خسارت وارد به بیمار در استحقاق وی برای جبران خسارت کفایت مینماید؟ پیش از ارائه تعبیری جدید از تقصیر در مسولیت ناشی از تولید باید گفت درباره لزوم اثبات تقصیر در تحمیل مسئولیت جبران خسارات ناشی از فرآوردههای دارویی، علاوه برمواد عام قانون مسولیت مدنی،میتوان از وحدت ملاک و صراحت ماده 6 قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و دارویی و مواد خوردنی و آشامیدنی مصوب 1334*استفاده کرد."