چکیده:
هدف این نوشته، معرفی برنامه ریزی هسته ای به عنوان یک نوع برنامه ریزی کاربردی به برنامه ریزان شهری است و تاکید بر اینکه برنامه ریزان توسعه شهری جهت تحقق توسعه پایدار شهری باید در هرکدام از ابعاد توسعه پایدار شهری اقدام به انتخاب یک سری پروگرام های هسته ای در قالب یک تفکر استراتژیک سیستمی بنمایند. توسعه پایدار در بردارنده کارایی اقتصادی، برابری اجتماعی، پایداری اکولوژیکی و شکل جدیدی از حکمرانی است که تحرک و مشارکت اجتماعی تمامی ذی نفعان را در جامعه در فرایند تصمیم گیری تشویق می کند. نظر به اینکه برنامه ریزی جامع توسعه عملا ناموفق بوده است، چرا که در عمل امکان حل همه مشکلات در یک بازه زمانی ممکن نیست، لذا در سطح عملیاتی به جای برنامه ریزی جامع توسعه، برنامه ریزی هسته ای خط دهنده توصیه می شود. در راستای نیل به توسعه پایدار شهری نیز توصیه می گردد که این نوع برنامه ریزی مد نظر قرار گیرد. عطف به چشم انداز توسعه شهر تهران و برخورداری از نگاه جامع نگر و استراتژیک می بایست مبتنی بر برنامه ریزی هسته ای، هسته های کلیدی در حوزه های مختلف توسعه پایدار شهری و در حوزه کالبدی و فضایی تعریف و پروگرام های اجرایی آنها تدوین گردد. به عبارت دیگر در این نوشته، انتخاب پروگرام های هسته ای هم به صورت «موضوعی» (نظیر پروگرام ویژه توانمندسازی فقرای شهر تهران) و هم به صورت «مکانی» (انتخاب برج میلاد به عنوان یک هسته گردشگری و برنامه ریزی برای تبدیل آن به یک برند شهری و نماد ملی) در قالب چشم انداز توسعه شهر تهران مورد تاکید قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
"به عبارت دیگر در این نوشته،انتخاب پروگرامهای هستهای هم به صورت"موضوعی" (نظیر پروگرام ویژه توانمندسازی فقرای شهر تهران)و هم به صورت"مکانی"(انتخاب برج میلاد،به عنوان یک هسته گردشگری و برنامهریزی برای تبدیل آن به یک برند شهری و نماد ملی)در قالب چشمانداز توسعه شهر تهران مورد تأکید قرار گرفته است.
سهم فزاینده مردم در نواحی شهری، رشد اقتصادی متناظر شهرها و شهرکها،دو تجربه مشخص توسعه اقتصادی و اجتماعی هستند،زیرا نواحی شهری از طریق هزاران کارکرد بازارهای شهری،امکانات قابل توجهی برای افزایش رفاه از طریق ارائه فرصتهای فراوان به افراد برای توسعه ترکیب وسیع داراییها و دستیابی به بازدهی بالاتر نیروی کار فراهم میآورند و نواحی شهری به دلیل دغدغههای جمعی در خصوص مسائل فرهنگی،آموزشی،ملاحظات مذهبی و حمایت متقابل به وجود آمدهاند dlroW( )3002,tropeR tnempoleveD و شهر تهران نیز از این قاعده نمیتواند مستثنی باشد.
با تکیه بربرنامهریزی هستهای باید اصول دهگانه اشاره شده در بخش قبلی که عبارتاند از اصل پایداری حرکت توسعه، اصل استفاده از فرایند برنامهریزی هستهای در مقابل برنامهریزی جامع،اصل ضرورت پروگرامهای اجرایی در یک برنامه توسعه شهرذی،اصل ضرورت استفاده واقعی و مؤثر از اندیشمندان جامعه و سازمانهای مردم-نهاد در تهیه برنامههای توسعه متکی بر هستههای خطدهنده،اصل ضرورت برنامهریزی تفصیلی پروگرامهای اجرایی، اصل ضرورت وجود تشکیلات متناسب مدیریت امور توسعه،اصل ضرورت دور کردن امور توسعه شهری از نوسانات ناگهانی اقتصادی-اجتماعی کشور،اصل ضرورت در اختیار داشتن تصویرهای کلان کشوری و شهری به منظور اتخاذ خط مشیهای استراتژی و اصل تأکید برنقش بسیار مهم و اساسی دبیرخانهای سازمان مسئول برنامهریزی توسعه شهری رعایت گردد.
نکته مهمی که در تعریف هستههای خطدهنده در برنامهریزی هستهای توسعه پایدار شهری باید مد نظر قرار گیرد،این است که این هستهها یا پروگرامهای اجرایی باید برروی یک چارچوب ناظر بردستیابی به اهداف بلندمدت و برمبنای چشماندازهای تدوین شده برای تهران تعریف گردند."