چکیده:
مقدمه: واژینیت از شایع ترین تشخیص های ژنیکولوژیک است که سالانه درصد قابل توجهی از ویزیت های سرپایی را به خود اختصاص می دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل میکروبی شایع در استفاده کنندگان روش های هورمونی و جراحی پیشگیری از بارداری در مراجعین به مراکز بهداشتی درمانی شهر همدان انجام شده است. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی است. 160 نفر از زنانی که جهت دریافت خدمات تنظیم خانواده به درمانگاه مراجعه می کردنند در این پژوهش شرکت داشتند که بر اساس نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شدند. از واحدهای مورد پژوهش علاوه بر شرح حال و مشخصات دموگرافیک، از ترشحات واژن آنان جهت بررسی لام مرطوب، رنگ آمیزی گرم و کشت، نمونه برداری انجام شد. روش تجزیه و تحلیل داده ها، آمار توصیفی و استنباطی بود و داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که اکثریت واحدهای مورد پژوهش در گروه روش طبیعی (50%) و در روش های جراحی (5/72%) دارای علایم کلینیکی بودند، در حالی که در روش-های هورمونی (65%)، در استفاده کنندگان کاندوم (80%) فاقد علایم کلینیکی بودند. یافته ها نشان می دهد که بین علایم بالینی و روش های پیشگیری از بارداری ارتباط معنادار آماری وجود دارد (00/0P=). شیوع تریکوموناس واژینالیس در روش های جراحی بالاترین شیوع (5%) و در گروه روش های هورمونی (5/2%) بوده است. در حالی که در استفاده-کنندگان از کاندوم و روش های طبیعی منفی گزارش شده است. گاردنرلا در روش های جراحی (5/7%)، روش های هورمونی (5%) و در روش های کاندوم و طبیعی (5/2%) گزارش شده است. کاندیدا آلبیکانس در روش های هورمونی (5/7%)، در روش های جراحی و کاندوم (5%) و در روش های طبیعی (5/2%) بوده است. اشریشیا کلی در گروه های کاندوم و هورمونی (5/7%) و در روش طبیعی (5/2%) گزارش شده است. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالاتر تریکوموناس واژینالیس، گاردنرلا، اشریشیا کلی و کاندیدا آلبیکانس در روش های پیشگیری از بارداری پیشنهاد می گردد آنان تحت پیگیری-های مرتب، معاینات منظم و مشاوره قرار گیرند.