چکیده:
تصادفات یکی از بزرگ ترین مشکلات سلامتی عمومی در جهان است. این مشکل از این هم شدیدتر، است زیرا قربانیان بیش تر جوان هستند و قبل از تصادف دارای سلامتی کامل بوده اند. این مسئله در کشور ایران با روند صعودی تعداد کشته شدگان و افزایش تعداد کاربران از راه های کشور و هم چنین افزایش تعداد سفرها مهم تر شده و بررسی مدل های متناسب برای شناسایی عوامل موثر ترافیکی ضرورتی اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. هدف اصلی این مقاله بررسی و شناخت عوامل موثر در بروز تصادفات رانندگی در دهه اخیر است. ابتدا با بررسی منابع، مشخص شد که در بروز تصادفات، عوامل گوناگونی مانند انسان، محیط، جاده و وسیله نقلیه دخالت دارند که از این بین، نقش پایگاه امداد و نجات بیش تر از سایر عوامل است. این مقاله با استفاده از تکنیک شبکه عصبی مصنوعی (ANN) به بررسی عوامل موثر بر تصادفات جاده ای در سال های 1379 تا 1388 پرداخته است. روش به کارگیری شبکه عصبی در مطالعه حاضر روش MPL یا پرسپترون چندلایه است .نتایج مطالعه نشان داد که شبکه عصبی پیش خور دارای عملکرد بهتری در مقایسه با سایر مدل ها بوده و قادر است میزان تصادفات جاده ای را دقیق تر پیش بینی کند.
خلاصه ماشینی:
"تحقیقات بهعملآمده نشان میدهد که علل اصلی تصادفات و سوانح حملو نقل،تابعی از متغیرهای مربوط به وسیله نقلیه،جاده،محیط و عوامل انسانی است و بعضی از کارشناسان و متخصصان اعتقاد دارند که بهبود ایمنی در این زمینه با روشهایی که سعی در تغییر عملکرد و عادات انسان دارد(از قبیل بستن کمربند ایمنی)مفید است اما تأثیر چندانی بر کاهش آثار نداشته و به عبارت دیگر کنترل آن به راحتی میسر نمیباشد.
4991,nauK متفاوت و تعداد متفاوت گرههای هر لایه برای دادههای تصادفات،اجرا شد و مدلی که کمترین خطا را داشت بهعنوان مدل شبکه عصبی برازششده به دادهها تعیین شد و با توجه به اینکه هدف در این مطالعه تخمین و پیشبینی روند تصادفات جادهای در ایران با استفاده از تکنیک شبکه عصبی است،ابتدا باید متغیرهای ورودی و خروجی بهطور کامل معرفی شود.
جدول شماره دو نشان میدهد که در مدلسازی و پیشبینی تعداد تصادفات در ایران بیشترین اهمیت را تعداد پایگاههای امداد داشتهاند و در کاهش تصادفات جاده طبق مطالعه حاضر تعداد پایگاههای امداد و نجات بیشترین اثر را در کاهش تصادفات داشتهاند این نتیجه به دلیل عوامل پیشگیریکننده در ایجاد تصادفات و تسهیل موقعیتهای خطرناک ایجادشده در وقوع تصادفات است و بیشترین تأثیر را در بررسی کاهش تصادفات جادهای داشته است(احدی و همکاران،1389).
خطای شبکه عصبی در مدلسازی کمتر از این مطالعه نشان میدهد بهترین راه برای کاهش تصادفات جادهای تمرکز روی افزایش پایگاههای امداد و نجات است که بسیار کمتر از خطاهای روشهای مدلسازی معمول است.
خطای شبکه عصبی در مدلسازی کمتر از این مطالعات نشان میدهد بهترین راه برای کاهش تصادفات جادهای تمرکز روی افزایش پایگاههای امداد و نجات،در وهله اول و رفع بیشتر نقاط پرخطر در وهله دوم است."