چکیده:
این پژوهش بمنظور بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای مثبت اندیشی به شیوهی گروهی بر انگیزهی پیشرفت ، عزت نفس و شادکامی دانش آموزان پسر پایه ی اول دبیرستانهای دولتی شهر جیرفت در سال تحصیلی (٨٧-٨٦) انجام گردید. نمونه ی اولیه ی این پژوهش ١٢٠نفر از دانش آموزان بودند که به روش تصادفی خوشه ای از میان تمامی دانش آموزان پسر پایه ی اول دبیرستان شهر جیرفت انتخاب شدند. ابتدا پرسشنامه ی انگیزهی پیشرفت هرمنس ، مقیاس شادکامی آکسفورد و عزت نفس روزنبرگ به عنوان پیش آزمون اجرا شد سپس جهت بررسی فرضیه های پژوهش ، ٢٨ نفر از افرادی را که در آزمونهای انگیزهی پیشرفت هرمنس و شادکامی آکسفورد نمره های پایینی کسب کرده بودند، انتخاب و به گونه ی تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه جایگزین شدند. در مرحله ی بعد، به گروه آزمایش به مدت ٨ جلسه ی ١/٥ ساعته ، مهارتهای مثبت اندیشی آموزش داده شد در حالی که گروه گواه هیچ گونه آموزشی را دریافت نکردند. یک هفته پس از پایان جلسه های آموزشی ، پرسشنامه ی انگیزهی پیشرفت هرمنس ، شادکامی آکسفورد و عزت نفس روزنبرگ به عنوان پس آزمون روی هر دو گروه اجرا گردید. تحلیل نتایج با استفاده از آزمون T گروههای مستقل روی تفاضل میانگین نمره های پیش آزمون و پس آزمون نشان داد که
خلاصه ماشینی:
از این رو، در این پژوهش تلاش پژوهشگر آموزش مهارتهای مثبت اندیشی به دانش آموزان و بررسی میزان اثر بخشی آن بر انگیزهی پیشرفت ، عزت نفس و شادکامی آنان است .
1- Smith & Troth 2- Luchman & Dunn 3- Hindi 4-Amelia & Childers بررسی پژوهش های خارجی و داخلی و نتایج بدست آمده از آنها نشان می دهد که آموزش مهارتهای مثبت اندیشی می تواند بر افزایش اعتماد به نفس ، عزت نفس ، سلامت روان و هم چنین ، کاهش افسردگی و ناسازگارهای خانوادگی موثر باشد و مهارتهای مثبت اندیشی و شادکامی قابل آموزش و یادگیری هستند.
) مقایسه ی انگیزهی پیشرفت دانش آموزان در گروه آزمایش و گواه بر اساس محاسبات از راه آزمون t بدست آمده و چون p- مقدار (معنی داری) متغیر بالا در گروه آزمایش و گواه برابر با ٠/٠٠١ و کوچکتر از سطح معنی داری ٠٠٥=αاست ، لذا در این سطح ، فرض H٠ رد می شود و در نتیجه می توان گفت انگیزهی پیشرفت دانش آموزان در گروه آزمایش و گواه تفاوتی معنی دار دارد و مقایسه ی میانگین ها نشان می دهد که انگیزهی پیشرفت دانش آموزان در گروه آزمایش بهتر از گروه گواه است یا به بیان دیگر، آموزش مهارتهای مثبت اندیشی به شیوهی گروهی بر افزایش انگیزهی پیشرفت دانش آموزان مؤثر است .
یافته های پژوهش نشان داد که تغییرات ایجاد شده در میزان انگیزهی پیشرفت دانش آموزان در اثر ارایه ی متغیر مستقل (آموزش مهارتهای مثبت اندیشی ) بوده است .