چکیده:
گسترش تجارت بینالمللی کالاهای فرهنگی فرصت مناسبی برای حضور آثار سینمایی در بازارهای جهانی و کسب منافع اقتصادی و قدرت فرهنگی فراهم نموده است. اما اغلب کشورها، از جمله ایران، تاکنون نتوانستهاند حضوری فعال در بازارهای جهانی داشته باشند. به منظور بهرهمندی از این فرصت لازم است مولفههای موثر بر آمادگی موسسات سینمایی برای فعالیت در بازار جهانی در چهارچوب یک الگوی جامع تعیین گردند. پژوهش حاضر درصدد ارائه الگوی جامع از آمادگی موسسات سینمایی برای جهانی شدن در قالب چهار سطح تحلیل موسسات سینمایی، محیط صنعت، محیط ملی و بینالمللی است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری، اطلاعات توصیفی- پیمایشی است و تهیه کنندگان سینما به عنوان جامعه آماری برای جمع آوری اطلاعات میدانی انتخاب شده اند است. الگوی حاضر با استفاده از تکنیکهای تحلیل عاملی و الگوسازی معادلات ساختار یافته مورد آزمون قرار گرفت. طبق نتایج کسب شده از این کار پژوهشی، مشخص شد که توان موسسات سینمایی برای ورود به بازار جهانی تابعی از چهار متغیر مستقل توانمندی موسسات سینمایی، توانمندی اجزای صنعت، و همافزایی حاصل از روابط میان آنها و حمایتگری فضای ملی و آمادگی بستر روابط بینالمللی است. همچنین صنعت سینما برای ورود به بازار جهانی بیش از هر چیز نیازمند اصلاح و بهینه سازی فضای ملی است و پس از آن به ترتیب مولفه های روابط بینالمللی، ساختار صنعت و موسسات سینمایی قرار میگیرند.
خلاصه ماشینی:
"همچنین با توجه به آنکه راهبردهای کسب و کار و فرهنگ سازمانی یک شرکت اغلب انعکاسی از دیدگاهها و رفتارهای شخصی است Resource base approach Knowledge-base resource Management expertise International expertise Audience expertise Property-base resource Miller & Shamsie Das and Teng که مسئول توسعه سازمان و ماموریت کسب و کار آن است بنابراین تعلق، تعهد و مسئولیتپذیری مدیریت شرکت یکی از عوامل موثر در موفقیت شرکتهای رسانهای است (گرشون و سوری، 2004؛ گرشون، 2000).
هنگامی که دانش و تجربه بنگاه در خصوص اداره نمایندگی فروش در تعدادی از Chan-Olmsted Deschamps and Nayak Rouach & santi Stopford & Wells Welch & Loustarinen Johnson and Vahlne کشورها به اندازه کافی رشد نمود بنگاه به روشهایی با درگیری بیشتر در عملیات بینالمللی نظیر سرمایهگذاری مستقیم خارجی در یک کشور و سپس گسترش این نوع فعالیت در سایر کشورها میپردازد.
در این پژوهش رویکرد موسسات سینمایی در ورود به Global sourcing Prahalad and Doz Cateora and Graham EPRG Model بازار جهانی بر اساس پنج مرحله عدم توجه به بازارهای خارجی، تداوم بازار داخلی به صورت غیر دائم (در شرایط عدم وجود تقاضای داخلی)، تداوم بازار داخلی با بازاریابی خارجی منظم (وابستگی به فروش و سود بازارهای خارجی)، بازار چندگانه (وجود برنامه ای تقریبا مستقل برای هر کشور) و بازار جهانی (یک راهبرد واحد را برای پاسخگویی به نیازهای مشترکی) طراحی شده است.
با توجه به اطلاعات جدول 4 میتوان به این استنتاج دست یافت که مهمترین عامل موثر بر آمادگی شرکتهای سینمایی برای ورود به بازار جهانی عامل فضای ملی است و هر واحد بهبود در آن نقش بسیار زیادی در بهبود رقابتپذیری بینالمللی موسسات سینمایی داخلی دارد و پس از آن شدت اثرگذاری روابط بینالمللی در رتبه دوم قرار میگیرد."