چکیده:
بشر به دلیل خصلت ویژه اش، که همان تعقل و اندیشه است، ویژگی های منحصر به فردی دارد که سایر موجودات از آن بی بهره اند؛ او می تواند بیندیشد، سخن بگوید، آنچه در ذهن دارد بنویسد و برای همیشه جاودانه کند. آنچه امروزه به نام گفتار و نوشتار می شناسیم طی قرون متمادی، شکل امروزین خود را یافته و عدد نیز از همین پدیده های مختص انسان است، که همواره با اندیشه او همراه بوده و در افکار و اعتقادات او نیز رخنه کرده است.
خلاصه ماشینی:
"نامگذاری اعداد نیز بیحکمت نیست؛ مقدمه وقتی تاریخچه حیات بشر،بر روی کره زمین را بررسی میکنیم شاهد پدیدههاییهستیم که از همان آغاز،با او همراه بودهاند و در دورههای مختلف حیات او تکامل یافته،واشکال دیگری به خود گرفتهاند؛از این موارد میتوان به سخن گفتن،نوشتن و مسأله اعداداشاره کرد.
حافظ،علیه الرحمه،نیز در این بیت به زیبایی عدد دو را در کنار عدد چهارده بکار برده: {Sمی دو ساله و محبوب چارده ساله#همین بس است مرا صحبت صغیر و کبیرS}(حافظ،1372:1068) و سعدی شیرین سخن در غزلیات چنین میسراید: {Sدو چشم باز نهاده نشستهام همه شب#چو فرقدین و نگه میکنم ثریا راS}(سعدی،1378:35) و نظامی در خمسه،عدد دو را با مضمون عشق پیوند میدهد و میسراید: {Sدو یار از عشق خود مخمور مانده#به عشق اندر ز یاران دور ماندهS}(نظامی،1380:144) عدد سه عدد سه،نزد بیشتر ملل عددی مقدس است؛بخصوص نزد سامیان که سمبل خیر،فال&%01922JTAG019G% مذهب زرتشتی عدد دو،در جدال میان شب و روز آشکار میشود،و باور اعتقادات زرتشتیچنین است که دو خدا وجود دارد:خدای نور و خدای ظلمت،و بدینجهت آن را دوگانهمذهی نامیدند.
حافظ،علیه الرحمه،نیز در این بیت به زیبایی عدد دو را در کنار عدد چهارده بکار برده: {Sمی دو ساله و محبوب چارده ساله#همین بس است مرا صحبت صغیر و کبیرS}(حافظ،1372:1068) و سعدی شیرین سخن در غزلیات چنین میسراید: {Sدو چشم باز نهاده نشستهام همه شب#چو فرقدین و نگه میکنم ثریا راS}(سعدی،1378:35) و نظامی در خمسه،عدد دو را با مضمون عشق پیوند میدهد و میسراید: {Sدو یار از عشق خود مخمور مانده#به عشق اندر ز یاران دور ماندهS}(نظامی،1380:144) عدد سه عدد سه،نزد بیشتر ملل عددی مقدس است؛بخصوص نزد سامیان که سمبل خیر،فال&%01922JTAG019G% خوب و شانس زیباست و آفرینش را نشان میدهد."