چکیده:
«سبک زندگی اسلامی» از جمله واژگانی است که اولین بار توسط رهبر فرزانه انقلاب وارد ادبیات ما شد و به سرعت به موضوع مهم، کلیدی و پربسامد تبدیل شد. اینکه رفتار ما برگرفته از بینشها، باورها، جهانبینی، گرایشها و نوع نگاه ما به جهان هستی است، و اینکه سبک و شیوه رفتار ما در حیات فردی و جمعی، متأثر از ارزشها و هنجارهای حاکم بر محیط پیرامون و جامعه است، امری بدیهی است. اما در اسلام، جامعه دینی چه جامعهای است؟ شاکله آن کدام است؟ دارای چه شاخصههایی است؟ چه ارزشها و هنجارهایی باید بر آن حاکم باشد؟ همچنین، انسان در این جامعه دینی دارای چه مشخصاتی است، چه نوع باور، اندیشه و رفتاری از او در جامعه اسلامی انتظار میرود؟ این مقاله، با رویکرد نظری و تحلیلی و کاوش در متون دینی، درصدد پاسخ به سؤالات فوق برآمده است. مهمترین یافته این نوشتار این است که باید بپذیریم بسیاری از مشکلات زندگی ما، ناشی از دوری ما از سبک زندگی اسلامی و معارف ناب قرآن و اهلبیت علیهمالسلام است و تنها راه رستن از مشکلات زندگی، تغییر نوع نگاه به زندگی است.
خلاصه ماشینی:
"انسان مؤمن و ممدوح دینی خلافت انسان با وجود تقاضای فرشتگان برای گرفتن این افتخار (بقره: 30)؛ ظرفیت شگرف علمی انسان تا حد معلمی ملائکه (بقره: 32)؛ شخصیت آزاد و مستقل انسان (اعراف: 172)؛ امانتداری بزرگ و رسالت و مسئولیت انسان (احزاب: 72)؛ فطرت خدایی انسان (روم: 30)؛ ملاقات خدا، غایت نهایی انسان (انشقاق: 6)؛ خلق انسان با بهترین شکل ممکن (انفطار: 6)؛ استقلال و آزادی انسان (انسان: 2)؛ کرامت و شرافت انسان (اسراء: 70)؛ آرامش انسان فقط با یاد خدا (رعد: 28)؛ کمال و اعتدال خلقت انسان (تین: 4)؛ انگیزه معنوی انسان بالاترین لذت (توبه: 72)؛ ارتباط مستقیم انسان با خدا (بقره: 152)؛ عمل صالح، موجب قرب الهی است (کهف: 110)؛ وجدان اخلاقی انسان آگاه به خیر و شر (شمس: 8)؛ برخوردار از بعد غیرمادی و روح الهی (حجر: 29)؛ خضوع و خشوع جهان در برابر انسان (اعراف: 11)؛ همه آنچه در هستی خلق شده در اختیار بهرهوری انسان است (ابراهیم: 33)؛ آگاه از وضع و موقعیت خود (قیامت: 14) و انسان برگزیده خداست (طه: 122).
آنچه جامعه امروز ما را تحت تأثیر ناهنجاریهای اجتماعی و بحرانهای گوناگون اخلاقی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی قرار داده است، نتیجه نهادینه نشدن حقوق فردی و شهروندی، از جمله امر به معروف و نهی از منکر و عدم تبیین حدود و ثغور عقلی و نقلی اختیار و آزادی آحاد جامعه و نیز عدم پایبندی کامل دولتهای دینی در انجام وظایف خود در این حوزه است."