چکیده:
این تحقیق بهمنظور تعیین رابطۀ بین ظرفیت حافظۀ فعال و توانایی یادگیری ساختارهای ساده و پیچیدۀ زبان دوم در محیط ضمنی و صریح انجام شد. هدف از این پژوهش مشخص نمودن ارتباط ظرفیت حافظۀ فعال با یادگیری ساختارهای زبان دوم در محیط آموزشی ضمنی و صریح و همچنین نقش ساده یا پیچیده بودن ساختار زبانی در این ارتباط بود. بدینمنظور دو ساختار زبان انگلیسی با درجة پیچیدگی متفاوت انتخاب شدند. پنجاه و نه فارسیزبان انگلیسیآموز از طریق آزمون انتخاب شده و بهطور تصادفی در یکی از دو گروه صریح یا ضمنی قرار گرفته و آموزشهای لازم را دریافت کردند. سطح دانش آنها از این دو ویژگی زبانی، یک بار قبل از آموزش و دو بار بعد از اتمام آموزش، با آزمون «قضاوت گرامری زماندار» و آزمون «تقلید شفاهی فراخوانده»، مورد سنجش قرار گرفت. از آزمون ظرفیت حافظة مرکب برای سنجش ظرفیت حافظة فعال استفاده شد. نتایج نشان داد که تأثیر آموزش در یادگیری ساختارهای مورد نظر در هر دو گروه معنیدار بود. نتایج همبستگی نشان داد که رابطة معنیداری بین ظرفیت حافظة فعال و یادگیری در محیط ضمنی وجود ندارد؛ اما رابطة بین ظرفیت حافظة فعال و قابلیت یادگیری در محیط صریح، بسته به نوع ساختار زبانی تغییر میکند.
خلاصه ماشینی:
هدف از این پژوهش مشخص نمودن ارتباط ظرفیت حافظة فعال با یادگیری ساختارهای زبان دوم در محیط آموزشی ضمنی و صریح و همچنین نقش ساده یا پیچیده بودن ساختار زبانی در این ارتباط بود.
این تحقیق سعی دارد علاوه بر مطالعة رابطة ظرفیت حافظة فعال با یادگیری ساختارهای زبان دوم در محیط های آموزشی صریح و ضمنی ، با بررسی نقش میزان پیچیدگی ساختار زبانی ، ساده یا پیچیده بودن آن، در این رابطه به پرسش های زیر پاسخ دهد: ١.
Simple and Complex Features (Spada & Tomita 2010) ویژگی های پیچیده ویژگی های ساده تغییر مفعول غیر صریح زمانها شکل سؤالی حروف تعریف موصولها (علامت ) جمع مجهولها حروف اضافه جملات شبه گسسته جابه جایی فعل و فاعل صفات ملکی صفات وصفی ربر و همکاران (١٩٩١) رابطة بین بهرة هوشی ٩ و یادگیری در محیط ضمنی و صریح را مورد مطالعه قرار دادند.
یک مطالعة دیگر در سال ١٩٩٢( ,Ando, Fukunaga Kurahashi, Nakano, and Kage) رابطة بین ظرفیت حافظة فعال که به وسیلة یک آزمون گسترة پیچیده سنجش می شد و یادگیری در محیط صریح و ضمنی را در میان دانش آموزان ژاپنی پایة پنجم مورد بررسی قرار داد.
نتایج نشان داد که بین ظرفیت حافظة فعال و یادگیری زمان گذشتة ساده در محیط ضمنی ارتباطی وجود ندارد و این نتیجه برای هر دو آزمون، یعنی قضاوت گرامری زماندار در پس آزمون اول،٠.
نتایج نشان داد که بین ظرفیت حافظة فعال و یادگیری در محیط ضمنی ارتباطی وجود ندارد و این نتیجه برای ویژگی های زبانی ساده و پیچیده یکسان است .