ملخص الجهاز:
"خوب؛یکی از این گونه شعرها را که در این روزنامه معرفی شده است و هم آسانتر به فارسی درمیاید به ترجمهاش میکوشم: شعر ژاپنی مشی موکووا زونی دته یوکو نکوگا ئوره-نو-هاتاچی-نو کویی نو نیرو ترجمهء فارسی گربهای که تند میرود بیخوردن غذا به عشق من میماند در دویست سالگیام 289-معمای نامهای ژاپنیان نامهای خانوادهء ژاپنی،که بعد از تجدد ژاپن و به اجرا درآمدن نظام تازهء ثبت احوال برای همگان معمول شد،بیشتر ریشه و مایهء جغرافیایی و مکانی دارد،و از ترکیب نامهای جغرافیایی خاص یا اسامی عام مظاهر طبیعت مانند رود و چشمه و کوه و سنگ و چاه وخاک و رستنیها،یا جهات چهارگانه،یا آنچه که انسان به طبیعت افزوده است، مانند پل و کشتزار،ساخته میشود.
هر یک ازین مردان برای نامیده شدن خود به این نامها موجبی یاد میکردند،چنانکه جوکورو میگفت که در روز 19 در ماه و سالی به دنیا آمده است که جمع عدد سال و ماه هم نوزده میشده(چنانکه در ماه 1 از سال 18 شووا،هیجدهیمن سال سلطنت امپراتور پیشین،برابر 1943 میلادی)،و پدر او چنین انگاشته که با این مقارنه اگر همین عدد را برای نام او اختیار کند پسرش عاقبت به خیر خواهد شد.
فهرستی از عمدهء مقالههایش را برای نمودن حوزهء کار و پژوهش او،به ترتیب تاریخ انتشار در زیر میآورم(مقالههایی که عنوان انگلیسی آن میان ابرو آمده،به ژاپنی است): (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) 305-کاش صدفی ته دریا بودم(به یاد ماساتوشی ساکائی) در سال 1974/1353 که تازه به ژاپن آمده بودم فیلمی در تلویزیون دیدم که در جان و دل اثر گذاشت و از نخستین خاطرههای ماندگارم از ژاپن شد."