Abstract:
نیایش و دعا زیباترین شکل ارتباط با خالق هستی به شمار میرود. در فرهنگ شیعه دعاهای بسیاری با مفاهیمی گوناگون وارد شده است. دعای سلامتی امام زمان (اللهم کن لولیک) از رایجترین دعاهاست و به ولایت و امامت امام زمان( مربوط میشود. محتوای این دعا اراده الهی در عنایت به ولی خود و تحقق حکومت جهانی او را یاد آور میشود و همه نسلها را برای سهیم شدن در این سنت الهی و زمینهسازی برای ظهور دعوت میکند.نوشتار حاضر همگام با بررسی تکتک عبارات این دعا، به برداشتهای تربیتی در حوزه شناختی، گرایشی و رفتاری پرداخته است. تربیت اعتقادی یعنی شناخت خداوند متعال و مقام ولایی امام عصر( به عنوان حجت الهی و انسان کامل، نخستین آموزههای این دعا به شمار میروند. تربیت روح سپاس و ستایش از ولینعمت و ایجاد محبت و دوستی، بعد عاطفی منتظر را پرورش میدهند. رشد معرفتی و محبتی، وظیفه منتظر را در تربیت خود و دیگران مشخص میکند و او را برای حمایت کردن، فدا شدن و یاری امام زمان( و زمینهسازی جامعه برای ظهور ایشان آماده میسازد و از این راه، به تربیت اجتماعی و سیاسی میپردازد. بر این اساس، فلسفه تربیت مهدوی از نظر مبانی الهیاتی، با پذیرش امامت و ولایت امام عصر( و تشخیص و عمل به وظیفه همراه است. بنابراین در راستای تربیت انسانهای منتظر و زمینهساز برای ظهور، تربیت باید الهی و ولایی، و بر پایۀ دلیل و حجت و نیز شناختمحور و محبتمحور همگام با مسئولیتپذیری باشد.
Machine summary:
"بنابراین برنامهریزی عملی در زندگی در مسیر کسب تقوا و جدیت در درستکاری و پرهیز از رفتارهای زشت، تحصیل علوم و معارف اصیل دینی، راهنمایی و هدایت بندگان خدا بهویژه در قالب درست امر به معروف و نهی از منکر و دعوت از دیگران برای بهرهمند شدن از برکات امام زمان(، تجلیل از آن حضرت در جامعه و رابطۀ سازنده و مددگرانه نسبت به شیعیان و مستضعفان، تقیه کردن، دعا در تعجیل فرج و تمنا و آرزوی یاری حضرت مهدی( و انتظار ظهور و فرج آن حضرت، نمونه رفتارهایی هستند که نشان از دوستی و یاری امام عصر( دارد.
اصلاح خود و دیگران از جمله آثار و پیامهای دعای سلامت امام عصر( اصلاح فرد و جامعه است؛ زیرا منتظر واقعی کسی است که زمینۀ ظهور آن حضرت را فراهم میکند و اینامر هنگامی محقق میشود که او به اصلاح خود و دیگران بپردازد؛ اما کسی که باور دارد در زمان غیبت ولی خدا هیچ تلاشی برای اصلاح امور ثمربخش نیست، هرگز برای مبارزه با طاغوتیان و مقاومت در برابر دشواریها، انگیزهای نخواهد داشت؛ ولی کسانی که میدانند دیر یا زود صالحان حاکمان زمین خواهند بود و حق به صاحبانش بازمیگردد و با محو ستم و بیداد، امر جامعه اصلاح و سامان مییابد، برای رسیدن به مقصود، خویشتن را اصلاح خواهند کرد و در اصلاح جامعه نیز میکوشند تا زمینه ایجاد و تشکیل آن دولت کریمه را فراهم آورند."