Abstract:
مقدمه: با توجه به اهمیت عوامل سرشتی و خانوادگی در رشد مهارتهای اجتماعی کودکان، هدف از اجرای این پژوهش بررسی نقش همزمان دو عامل خلق کودک و تعارض والدین در رفتار نوعدوستی کودکان است. روش: 413 کودک 10 تا 12 ساله شهر تهران به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. مادران به پرسشنامه های تعارض زناشویی، خلق و رفتار نوعدوستی کودک و معلمان نیز به پرسشنامه رفتار نوعدوستی فرم معلمان پاسخ دادند. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون تایید کننده نقش پیش بینی کننده تعارض والدین، خلق مثبت و منفی، توانایی کنترل و جامعه پذیری منفی کودک در رفتار نوعدوستی کودک هستند. همچنین تحلیل رگرسیون چند متغیری به صورت سلسله مراتبی نقش واسطه ای خلق مثبت کودک در رابطه تعارض والدین با رفتار نوعدوستی کودک و نقش تعاملی تعارض والدین با خلق منفی و مردم آمیزی منفی در پیش بینی رفتار نوعدوستی کودک را تایید می کند. علاوه بر این، توانایی کنترل کودک می تواند اثر منفی تعارض والدین بر رفتار نوعدوستی را تعدیل کند. نتیجه گیری: تحقیق حاضر نشان داد کودکانی که خلق منفی بالا و مردم آمیزی کمی دارند در خطر آسیب مهارتهای اجتماعی در بافت تعارض والدین هستند، ولی کودکانی که از خلق مثبت و توانایی کنترل بالا برخوردارند رشد رفتار نوعدوستی در آنها کمتر توسط تعارض والدین آسیب می بیند.
Introduction: Environmental and predispositional factors are important in development of altruistic behaviors of children. So، the goal of this study was to examine the role of two environmental and dispositional factors، interparental conflict and child temperament in predicting child prosocial behaviors.
Methods: This study used multi-stage random sampling using the multi-informant model with 413 fifth-grade school children (220 girls and 193 boys) and their mothers and teachers in the city of Tehran. Mothers responded to the interparental conflict and child temperament questionnaires and mothers and teachers responded to children prosocial behavior scale.
Results: Standard regression analyses confirmed the role of Interparental conflict، child positive and negative temperament، effortful control and negative sociability in predicting child prosocial behaviors besides multiple and hierarchical regression analyses confirmed the mediational role of child positive temperament and the moderational role of child negative temperament، negative sociability and effortful control in the relationship between interparental conflict and child prosocial behaviors.
Conclusion: These findings confirm that children who have vulnerable temperament are at high risk for development of prosocial behavior in the context of the interparental conflict، but positive temperament and effortful control are protective factors for child prosocial behaviors.
Machine summary:
تحقیقات زیادی نشان داده اند کودکانی که از رفتار نوعدوستی برخوردارند سطح سلامت بالاتر و تواناییهای تحصیلی بهتری دارند، ولی برخلاف آن کودکانی که رفتار ضد اجتماعی ١٦ دارند تنها، غمگین و عصبی بوده و مهارتهای تحصیلی کمتری در 1 Prosocial behavior 2 Goodman 3 Radke-Yarrow 4 Zahn-Waxler 5 Empathy 6 Sympathy 7 Hay 8 Cook 9 Caspi 10 Roberts 11 Shiner 12 Self-regulation 13 Self-control 14 conscientiousness 15 Agreeableness 16 Antisocial behavior مقایسه با دیگران دارند (برای نمونه ، مک گینلی ١ و کارلو٢، ٢٠٠٧).
همچنین ، کوچانسکا 13 1 McGinley 2 Carlo 3 Hudson 4 Liang 5 Self 6 Knafo 7 Temperament 8 Rothbart 9 Bates 10 Eisenberg 11 Fabes 12 Spinard 13 Kochanska (١٩٩٧) به تفاوتهای فردی در توانایی بازداری ١دست یافت که در بازداری فعال رفتار ضد اجتماعی و اکتساب رفتار نوعدوستی نقش دارد و نشان داد کودکانی که توانایی استفاده از توجه را برای تعدیل رفتار خود دارند بهتر میتوانند پاسخهای نامناسب مثل داد زدن یا دزدی کردن را بازداری کنند، به عبارت دیگر بیشتر به اثرات رفتارشان بر دیگران توجه میکنند.
خلق کودک میتواند رابطه تعارض زناشویی با سازگاری کودک را تحت تاثر قرار دهد به این دلیل که برخی کودکان به دلیل آسیب پذیری خلقی و سرشتی نسبت به عوامل استرس زای محیطی همچون تعارض والدین حساسیت 1 Bandura 2 Cummings 3 Kouros 4 Papp 5 McCoy 6 Whiteside- Mansell 7 Calvert 8 Kotler 9 Anastasi 10 Putnam 11 Sanson 12 Windle بیشتری نشان میدهند (کومپاس ١، ١٩٨٧).