مدل تصمیم‌گیری شهودی چندوجهی و برنامه هسته‌ای و موشکی ایران؛ با تمرکز بر قطعنامه 1929 Journal Article

مطالعات راهبردی زمستان 1392 - شماره 62 Ranking: Science-Research/ISC (‎30 page(s) - From 157 to 186 )

Keywords: تصمیم‌گیری شهودی چندوجهی الگوی بازیگر خردمند الگوی ادراکی (شناختی) امنیت هویتی سیاست خارجی امنیت فیزیکی foreign policy Physical security cognitive model Intuitive Multi Faceted Decision making Model rational actor model Identity security مدل تصمیم‌گیری شهودی چندوجهی مدل تصمیم‌گیری شهودی چندوجهی تصمیم‌گیری تصمیم‌گیری قطعنامه قطعنامه مدل مدل مـدل تصمیم‌گیری شهودی چندوجهی مـدل تصمیم‌گیری شهودی چندوجهی

fa en

Abstract:

This article examines efficiency of Intuitive Multi-Faceted Decision making Model focusing on sanctions of 1929 resolution of Security Council and the 9th and 10th government’s approach on nuclear program. Article 9 of resolution 1929 directly points to missile power of Iran، which has no record in previous resolutions. Author argues that Intuitive Multi-Faceted Decision making Model contrary to other conventional models based on rational actor is more compatible with multi-stage process of Iranian foreign policy.

Machine summary:

تصمیم گیری شهودی چندوجهی در مقایسه با الگوهای مرسوم ادراکی و بازیگر خردمند، به طور نسبی به الگوی متمایز تصمیم گیـری در سیاسـت خـارجی جمهـوری اسـلامی ایـران نزدیک تر است و با رویه های پروسه ای چند مرحله ای آن سازگاری بیشـتری دارد، هرچنـد این الگو نیز مانند سایر مدل ها قادر به تبیین ماهیت و کلیت سیاست خارجی ایران نیست . واقعیت این است که بسیاری از زوایای تصمیمات جمهوری اسلامی ایران در عدم پذیرش قطعنامه های تحریمی شورای امنیت و تحریم های یکجانبه که برای تحت فشار قـراردادن ایـران صادر شده اند، با مدل های سنتی تصمیم گیری در سیاست خارجی، به ویژه با مـدل عقلایـی یـا بازیگر خردمند١ که مبنای تصمیم گیری آن بر اساس نگرش واقع گرایی، کسب بالاترین سود بـا حداقل هزینـه ممکـن در شـرایط آنارشـی نظـام بـین الملـل اسـت ، سـازگار نیسـت و الگـوی تصمیم گیری در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران را نمیتوان با این مـدل توضـیح داد. چارچوب تصمیم گیری در سیاست خارجی جمهـوری اسـلامی ایـران ، بـه ویـژه در دوران تصدی دولت هـای نهـم و دهـم نسـبت بـه موضـوع راهبـرد هسـته ای بـا مـدل هـای معمـول تصمیم گیری در سیاست خارجی، یعنی مدل های عقلایـی و عقلانیـت محصـور و حتـی مـدل دیوان سالاری و سازمانی در عدم پذیرش و تمکین نسبت به قطعنامه های تنبیهی شورای امنیـت بر اساس فصل هفتم منشور ملل متحد، مخصوصا شدیدترین آنها، یعنی قطعنامه ١٩٢٩ کـه بـه طور ضمنی گزینه نظامی نیز درآن پیش بینی شده است ، سازگاری ندارد.

Download citation file :
(پژوهیار, , , )

Download PDF
Downlaod HTML

Shortlink:

Page: