Abstract:
هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط مهارتهای فردی و سازمانی مدیریت زمان در بین مدیران تربیتبدنی استان خوزستان بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل مدیرکل و معاونان (6 نفر)، رؤسای ادارات تربیتبدنی شهرستانها (24 نفر)، رؤسای هیئتهای ورزشی استان خوزستان (46 نفر) و نایب رئیسان آنها (40 نفر)، در مجموع 116 نفر بود. حجم نمونه برابر با جامعه در نظر گرفته شد. برای جمعآوری دادهها از دو پرسشنامه مهارت فردی و مهارت سازمانی کرمیمقدم (1377) با آلفای کرونباخ به ترتیب 69/0 و 68/0 استفاده شد. روایی سازه پرسشنامهها نیز به روش تحلیل عاملی تأییدی مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل و ANOVAیکراهه انجام شد. نتایج نشان داد که بین مهارت فردی و مهارت سازمانی مدیریت زمان ارتباط مثبت و معنیداری وجود داشت (05/0= α؛ 248/0r =). بین مهارت فردی صرفا با دو بعد برنامهریزی عملیاتی (34/0r =) و مدیریت ارتباطات (23/0=r) نیز ارتباط معنیداری وجود داشت (05/0= α). در مقایسه مهارتهای مدیریت زمان با توجه به ویژگیهای فردی مدیران، صرفا بین مهارت سازمانی آنها بر اساس جنسیت تفاوت معنیداری مشاهده شد (05/0= α؛ 422/2t=)، بهطوریکه زنان مهارت سازمانی بالاتری را گزارش کردند.
The purpose of this study was to investigate the relationship between personal
and organizational time management skills of directors of physical education
administrations in Khuzestan province. Research design was correlational. The
Statistical population of this study was consisted of general director and his
assistants (N=6), managers of P.E offices (N=24), presidents (N=46) and vice
presidents (N=40) of sports boards of Khuzestan province (N=116).
The statistical sample was equal with the population. The data were collected
with personal time management skill questionnaire (α=0/69) and organizational
time management skill questionnaire (α=0/68) that made by Karami Moghadam
in 1377. The construct validity of questionnaires determined by Confirmatory
Factor Analysis. In order to analyze data, descriptive statistics and inferential
statistics, including Pearson’s correlation coefficient, independent t-test and
one-way ANOVA, were used. Test results showed that there was a positive and
significant relationship between personal and organizational time management
skills.
Also, there was a significant relationship between individual time management
skill and two dimensions of organizational time management skill (i.e.
operational planning and management of communications). Furthermore, there
was significant difference between organizational time management skills of
directors according to their gender. In other words, women directors showed
higher organizational time management skill than men.
Machine summary:
درخصوص ارتباط بین مهارت فردی مدیریت زمان با مهارت سازمانی و هریک از ابعاد شش گانه آن نیز تحقیقاتی در سازمان های غیرورزشی انجام شده است که به نتایج متفاوتی دست یافته اند (١٣، ٢٥، ٢٨).
به نظر میرسد با کشف ساختار ارتباطی و در مراحل بعدی ساختارهای علی موجود بین متغیرهایی چون مهارت فردی و سازمانی مدیریت زمان بتوان گام های اساسی در جهت شناخت این مفاهیم و کمک به رفتارهای زمانی مدیران برداشت .
نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که ارتباط مثبت و معنیداری بین مهارت فردی مدیریت زمان با مهارت سازمانی آن (٠٢٤٨=r )، در سطح (٠٠٥>p)، در جامعه تحت بررسی وجود داشت (جدول ١).
نتایج حاصل از انجام این مقایسه با استفاده از آزمونهای t وF، نشان داد که بین مهارت سازمانی مدیریت زمان مدیران صرفا براساس جنسیت آن ها تفاوت معنیداری وجود دارد (جدول ٣ و ٤).
بحث و نتیجه گیری یافته های پژوهش حاضر نشان داد که به طور کلی بین مهارت فردی و مهارت سازمانی مدیریت زمان مدیران تربیت بدنی ارتباط مثبت و معنیداری وجود دارد.
یافته های دیگر پژوهش بیانگر این است که بین مهارت فردی مدیریت زمان با مهارت برنامه ریزی عملیاتی ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد.
, Faculty Member, Uuniversity of Maragheh Abstract The purpose of this study was to investigate the relationship between personal and organizational time management skills of directors of physical education administrations in Khuzestan province.
Test results showed that there was a positive and significant relationship between personal and organizational time management skills.