Abstract:
تصوف به دنبال تربیت و ایجاد تحول درانسان بوده و ، خواهان هماهنگی ظاهر و باطن است ظاهر و باطن انسان ازهمدیگر تاثیر پذیرندو ناهماهنگی میان این دومنجر به بروز ناهنجاری در رفتار و خلقیات انسان میگردد . یکی از اصول و مبانی آموزشی در عرفان و تصوف اسلامی اصلاح ظاهر به منظور متوجه ساختن سالک به درون خویش و تربیت عالیه وی می باشد.ازجمله روش های تربیتی صوفیان بر اساس و مبنای اصل ذکرو ریاضت است که زیر نظر شیخ و با مراقبت دقیق وی به انجام میرسد.
Machine summary:
در این تحقیق به این سوال پرداخته میشود که آیا میتوان با مطالعه کتب و رسائل تعلیمی صوفیان ، جمع بندی از اصول و مبانی تصوف به دست آورد و سپس اصول و مبانی آموزشی خاصی را برای آن تعریف نمود؟درمقاله مزبور اصل تأثیر ظاهر بر باطن و روشهای تربیتی مبتنی براصل ظاهر سازی ، (الف –تلقین به نفس (ذکر)، ب - تحمیل به نفس یا ریاضت و مجاهده با نفس )موردبررسی قرارمیگیرد.
باید ظاهر او دستکاری شود، یا امکان این کار برای خود شخص فراهم آید ، گرچه این اصل به عنوان یک قاعده کلی در اصول تعلیم و تربیت اسلامی و صوفیان بیان شده است .
(همان : ٤١٧) بنابراین سالک در ابتدا میبایست قلب خود را به حالی درآورد که در آن حال وجود و عدم دنیا، برای او یکسان باشد، سپس در گوشه ای به تنهایی بنشیند از فرائض شرعی واجبات را بجای آورد و مراقب باشد که بجز خدا، هیچ چیز دیگری در فکر و ذهن او نباشد و سپس مداوم به زبان ذکر «الله » «الله » بگوید، اینقدر در این کار مداومت کند تا زبان از حرکت بایستد، ولی در مقام توجه و استغراق به حالی باشد که گوئی کلمه «الله » از زبان او جاری است .
مبنای عمل تربیتی صوفیان ، تلقین به نفس یا ذکر به منظور رهایی از خودپرستی و انانیت و در همه حال یاد خدا بودن و تحمیل به نفس یا ریاضت عبارت از تلاش و کوششی است که سالک برای تسلیم کردن نفس اماره به کار می برد.