Abstract:
هدف: هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی برنامه مدیریت استرس بر کیفیت زندگی معتادان تحت درمان نگهدارنده با متادون بود.روش: این پژوهش به روش آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. نمونه شامل 30 معتاد تحت درمان نگهدارنده با متادون مرکز MMT شهرستان پاکدشت بود که به شیوه تصادفی ساده انتخاب و به تصادف به ۲ گروه آزمایشی (۱۵نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند.گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 2 ساعتی برنامه آموزشی مدیریت استرس را دریافت کردند و گروه کنترل درمان خاصی را دریافت نکردند. پرسشنامه کیفیت زندگی برای جمع آوری داده مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات کیفیت زندگی گروه آزمایش به طور معنا داری بالاتر از گروه کنترل بود.نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که برنامه آموزشی مدیریت استرس در افزایش سطح کیفیت زندگی معتادان تحت درمان نگهدارنده با متادون موثر است.
Objective: The aim of present study was to investigate the effectiveness of stress management program on quality of life among methadone maintenance treatment members.
Method: In this pre-test، post-test experimental study، 30 individual who referred to Saba MMT center in Pakdasht were randomly divided into experimental group (n=15 participants) and control group (n=15 participants). The experimental group was undergone ten 90 minutes sessions of stress management program and the control group didn’t receive any treatment program. Quality of life questionnaire (SF-36) was administered.
Result: The results showed that the mean sf-36 score in the experimental group had significant higher increased in comparison of control group.
Conclusion: It can be concluded stress management program is effective on increasing of quality of life among methadone maintenance treatment members.
Machine summary:
"Kusek& et al رابینز، الیاس، کروگ و کولتن 1 (1994) در بررسی کیفیت زندگی٣١٥ بیمار مبتلا به سوء مصرف مواد دریافتند که میزان عملکرد شناختی، سطح فعالیت اجتماعی و حس سلامت عمومی در این افراد کمتر است و وضعیت سلامت جسمانی مانند میزان بروز نشانههای جسمانی و اختلال خواب در آنها بیشتر است.
طیف وسیعی از درمانهای روانشناختی شامل درمانهای شناختی- رفتاری، مدیریت استرس، پسخوراند زیستی، رواندرمانی حمایتی، کنترل خشم، بازسازی شناختی (داویسون، نیل و کرینگ 4 ، 2004) و آرمیدگی عضلانی، تغییر سبک زندگی، مدیتیشن (ردفورد، اسنایدرمن 5 ، 2002) در بهبود کیفیت زندگی و ارتقای سلامت روان و همچنین کنترل سوءمصرف مواد این بیماران اثربخش بوده است.
اجرای مداخلات غیر دارویی از جمله آموزش مدیریت استرس که در این پژوهش بدان اشاره شده است، برای افراد مبتلا به سوءمصرف مواد علاوه برکاهش نیاز و وابستگی به داروکه عوارض Antoni, Ironson & Schneiderman 2.
همچنین، همسو با نتایج این پژوهش و در راستای یافتههای پژوهشگران قبلی(بیزایری، روچی و والوتا 2 ، 2011) آموزش مدیریت خشم به عنوان یکی از تکنیکهای مربوط به برنامه مدیرت استرس باعث آگاهی از موقعیتهای ایجاد کننده خشم، چگونگی تجربه خشم توسط فرد، روشهای مطلوب بروز خشم و انجام اعمال اصلاحی از سوی فرد میشود که به تبع آن فرد میتواند تعاملات اجتماعی سازش یافتهای برقرار کند و برداشت خوش بینانهای از روابط بین فردی خود داشته باشد که این عامل میتواند کیفیت زندگی او را بهبود ببخشد."