Abstract:
پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه تیپ های شخصیتی (A وB) با میزان درگیری شغلی در اعضای هیات علمی انجام شد. روش تحقیق به کار رفته بر مبنای مفروضه تحقیقات همبستگی بود. جامعه آماری متشکل از کلیه اعضای هیات علمی زن و مرد دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول بود. حجم نمونه مورد مطالعه (66 نفر) بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های الف) درگیری شغلی کانونگو و ب) پرسشنامه تیپ های شخصیتی A وB بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های ضریب همبستگی ساده، رگرسیون و آزمون t برای گروه های مستقل استفاده شد. تحلیل داده ها نشان داد که بین تیپ شخصیتی A و درگیری شغلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. اما بین تیپ شخصیتی B و درگیری شغلی رابطه معنی داری وجود ندارد. مقایسه اساتید زن و مرد از نظر سطح درگیری شغلی نشان داد که بین این دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد. نتایج اهمیت نقش ویژگی های شخصیتی را در درگیری شغلی اساتید خاطر نشان می سازد.
This research was carried out with the purpose of study on the relationship between personality types (A & B) and Job Involvement in academic staff of Islamic Azad University – Dezful branch. The sampling group consists of 66 persons. They were chosen by simple sampling method randomly. The research instruments include questionnaires for KANUNGO job involvement and personality types (A & B). Data analyzing through Pearson correlation، regression and independent sample T-Test، showed that there is a positive significant relationship between type A personality and job involvement. But there is no significant relationship between type B and job involvement. Also more results indicated that there is no significant difference between the job involvement level of the female and male staff. These findings have important implication in understanding of the role of personality types in job involvement.
Machine summary:
رابطه تيپ هاي شخصيتي A و Bبا درگيري شغلي در اعضاي هيات علمي Study on the Relationship between Personality Types (A & B) and Job Involvement in Academic Staff تاريخ دريافت مقاله : ١٣٩٠/٢/٢٣، تاريخ دريافت نسخه نهايي : ١٣٩١/٢/٤، تاريخ پذيرش مقاله : ١٣٩٢/٢/١٢ پريسا ياسمي نژاد١، محسن گل محمديان ٢، کيومرث بشليده و ٣ خدامراد مومني ٤ پژوهش حاضر با هدف شناسايي رابطه تيـپ هـاي شخـصيتي(A وB) با ميزان درگيري شغلي در اعضاي هيـات علمـي انجـام شـد.
Work orientation 124 فصلنامه مشاوره شغلي و سازماني / دوره پنجم / شماره ١٧/ زمستان ١٣٩٢ علي خاني (١٣٨١) در زمينه رابطه جو سازماني با درگيري شغلي در کارکنان بهزيستي کرمان به اين نتيجه رسيد که روابط بين متغيرها در همه موارد معني دار بوده است و بين متغير وضوح و روشني اهداف با درگيري شغلي رابطه قوي وجود دارد.
McKelvey 126 فصلنامه مشاوره شغلي و سازماني / دوره پنجم / شماره ١٧/ زمستان ١٣٩٢ که رفتار رهبري با درگيري شغلي رابطه ندارد، هالبنک و همکاران (١٩٨٢) بر اين باورند که چون معلوم شده است ، رفتار رهبري مستقيماً بر رفتارهاي مرتبط با درگيري شغلي اثر مي گذارد، اين مسير پژوهش نبايد به حال خود رها شود.
اين در حالي است که بين تيپ شخصيتي ب و درگيري شغلي رابطه معني داري به دست نيامده است .
A new look at psychological climate and its relationship to job involvement, effort, and performance, Journal of Applied Psychology 81 (1996), pp.
Relationship of role conflict and role ambiguity to job involvement measures, Journal of Applied Psychology 59 (1974), pp.