Abstract:
کودکان به عنوان مهمترین و در عین حال آسیب پذیرترین گروه جامعه با مطرح شدن نظریه شهر دوستدار کودک مورد توجه بیشتری قرار گرفتهاند. با این وجود در بیشترشهرها چندان توجهی به آنهانشدهاست. هدف این مقاله شناسائی نقاط ضعف و قوت شهرهای جدید و سنتی و مقایسه آنهادر راستای اصول و شاخصهای شهردوستدار کودک است. پژوهش حاضر کاربردی و ترکیبی از روشهای کمی و کیفی و گردآوری اطلاعات آن به صورت میدانی می باشد. بدین منظور با بررسی اصول و شاخصهای شهر دوستدار کودک در منابع مختلف و سپس جمع بندی آنها چارچوبیاز شاخص های شهر دوستدار کودک تدوین شد. سپس برای هر شاخص چند زیرشاخص تبیین و توسطتکنیکفرایند ارزیابی سلسله مراتبیارزیابی شد. دومحله جوباره و سپاهان شهر اصفهان به روش فوق با یکدیگر مقایسه شدند. نتیجه پژوهش نشان داده است که محله جوباره به عنوان محله ای قدیمی کودک مدارتر است.
Machine summary:
تکرار شاخص ها در منابع بررسی شده (رجوع شود به تصویر صفحه) در یک پروژه تحقیقاتی در افریقای جنوبی در نظرخواهی که از کودکان 10 تا 14 سال انجام شد، سفارشات اساسی کودکان در مورد اصلاح محیط زندگی آنان به 6 دسته تقسیم شد: فضاهای بازی کافی، امن و ایمن با تجهیزات ایمن؛ فضاهای همگانی بی خطر و امن؛ حل مشکلات عابر پیاده، ایجاد مسیرهای پیاده، تدارک تسهیلات کافی برای عابر پیاده؛ حمل و نقل عمومی با هزینه پایین و در نظر گرفتن تسهیلاتی برای کودکان؛ مدیریت مناسب سیستم جمع آوری و دفع زباله؛ حل مشکل استفاده از مشروبات الکلی(Satterthwaite,2004).
ولی جوباره مانند بقیه مناطق بافت قدیم دارای کوچه های پیچ و خم دار و نسبتا کم عرض می باشد و محور اصلی آن با توجه به نوع سنگفرش آن تا حدی آرام سازی شده است و همه این عوامل باعث شده است که در این محله اتومبیل و موتور ها قادر به سرعت گیری نبوده و ایمنی کودکان و به طور کلی ساکنین تا حدی از این نظر تامین شده باشدو در پرسشنامه ها نیز اعتراض زیادی نسبت به این مورد دیده نمی شود.
در هر دو منطقه پیاده روها کم عرض بوده و تسهیلات خاصی برای پیاده ها در نظر گرفته نشده است و مسیرهای خاصی نیز برای دوچرخه ها وجود ندارد ولی به طور کلی با توجه به مقایسه وضعیت سواره در دو منطقه و تسلط بیشتر سواره در معابر سپاهان شهر می توان گفت دوچرخه سوارها و بخصوص کودکان دوچرخه سوار و پیاده ها در جوباره از راحتی بیشتری برخوردار می باشند.