Abstract:
هنگامی که یک سازمان بینالمللی یک عمل متخلفانه بینالمللی را انجام میدهد، تنها آن سازمان بینالمللی متحمل مسئولیت و ملزم به جبران خسارت میباشد و اعضای سازمان به هیچ وجه مسئول تلقی نمیشوند. این نظریه امروزه در حقوق بینالملل از جایگاه بسیار ضعیفی برخوردار است زیرا رویه ثابت کرده است که در مواردی دولتهای عضو یک سازمان با انجام اعمالی همچون کنترل و هدایت، اجبار، کمک و مساعدت، و فریب سازمان از شخصیت حقوقی مستقل سازمانهای بینالمللی سوء استفاده نموده و سازمان را به عنوان سپری در برابر اعمال متخلفانه خود قرار دادهاند. کمیسیون حقوق بینالملل در طرح مسئولیت سازمانهای بینالمللی در سال 2011 این اعمال را احصاء نموده است، تا از این طریق، دول عضو سازمان دیگر به هیچ وجه تحت لوای شخصیت حقوقی مستقل سازمان قرار نگیرند. هر چند به این طرح انتقادات بسیاری وارد است اما این طرح باعث شده است که افق جدیدی در مسئول دانستن اعضای سازمانهای بینالمللی در حقوق بینالملل مورد گشایش قرار گیرد.
Machine summary:
"این نظریه امروزه در حقوق بینالملل از جایگاه بسیار ضعیفی برخوردار است زیرا رویه ثابت کرده است که در مواردی دولتهای عضو یک سازمان با انجام اعمالی همچون کنترل و هدایت، اجبار، کمک و مساعدت، و فریب سازمان از شخصیت حقوقی مستقل سازمانهای بینالمللی سوء استفاده نموده و سازمان را به عنوان سپری در برابر اعمال متخلفانه خود قرار دادهاند.
کمیسیون حقوق بین المل این موضوع را در پیش نویس طرح خود در خصوص مسئولیت دولتها برای اعمال متخلفانه بینالملل (DARSIWA) مورد بررسی قرار داده است (Draft Articles on the Responsibility of States for Internationally Wrongful Acts(DARSIWA),2001).
تنها به دلایل دیگری به غیر از این فرضیه،کشورهای عضو میتوانند برای اعمال سازمانهای بینالمللی مسئول باشند که این دلایل در بخش پنجم طرح مسئولیت سازمانها با عنوان «مسئولیت یک کشور در ارتباط با عمل یک سازمان بینالمللی» در نظر گرفته شده است که در گفتار بعد مورد بررسی قرار میگیرد.
نتیجهگیری در گذشته کشورهای عضو یک سازمان بینالمللی، معمولا برای اعمال آن سازمان، متحمل مسئولیت نمیشدند و این نظریه قدیمی وجود داشت که تنها سازمان بینالمللی است که دارای شخصیت حقوقی مستقل بوده و تنها اوست که مسئول اعمال متخلفانه بینالمللی خود میباشد.
صورت اول اینکه کشورهای عضو یک سازمان؛ تنهابه صرف عضویت آن کشورها در آن سازمان، متحمل مسئولیت میباشند، که این نظریه نیز در حال حاضر در حقوق بینالملل مورد پذیرش قرار نگرفته است، زیرا این امر استقلال و شخصیت حقوقی مستقل سازمان را به مخاطره میاندازد."