Abstract:
هدف این مطالعه مقایسه یادگیری یک الگوی حرکتی دست در دو گروه سنی کودکان و بزرگسالان جوان است. بنابر سن (کودک- بزرگسال) و شیوه ارائه بازخورد (100درصدی، حذفی، خود کنترل) 60 آزمودنی داوطلب به طور تصادفی در شش گروه تمرینی قرار گرفتند. این مطالعه در سه روز متوالی انجام گرفت. طی روزهای اول و دوم آزمودنیها در هر روز 100 مرتبه به تمرین الگوی موردنظر پرداختند و آزمونهای یادداری در روزهای دوم و سوم و آزمون بازاکتساب در روز سوم از ایشان به عمل آمد. از آزمونهای آماریANOVA با اندازهگیریهای مکرر و ANOVA دوسویه برای پردازش دادهها استفاده شد (p≤0.05). دقت عملکردی تمام آزمودنیها در کوششهای تمرینی روز اول به شکل معناداری افزایش یافت، اما در کوششهای تمرینی روز دوم تنها دقت عملکردی بزرگسالان جوان افزایش معناداری داشت. تفاوت بین دو آزمون یادداری در کودکان معنادار نبود، درحالیکه این تفاوت در بزرگسالان جوان معنادار بود. کودکانی که بازخورد را به شیوه 100 درصدی دریافت کردند، در آزمونهای یادداری و بازاکتساب از دیگر گروههای بازخوردی کودکان به شکل معناداری بهتر عمل کردند، درحالیکه در گروههای بازخوردی بزرگسالان در آزمونهای یادداری و بازاکتساب تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان میدهد بزرگسالان جوان در فراگیری این الگوی حرکتی بهتر از کودکان عمل میکنند، ارائه بازخورد بیشتر به کودکان سبب ارتقای یادگیری آنها شد (مغایر با فرضیه هدایت)، و نباید انتظار داشت کودکان در کسب مهارتهای حرکتی همانند بزرگسالان عمل کنند.
Machine summary:
از این رو هدف این مطالعه مقایسه سه شیوه ارائه بازخورد (بازخورد ١٠٠درصدی، حذفی و خودکنترل ) در یادگیری یک الگوی حرکتی دست در کودکان ٨ تا ١٠ ساله و مقایسه آن با بزرگسالان جوان ٢٠ تا ٢٦ ساله است تا بدین وسیله درک دقیق تری از اثر شیوه های متفاوت بازخوردی در یادگیری حرکتی با توجه به تفاوت های سنی حاصل شود.
=p) و بزرگسالان (٠٧٤٢=p) معنادار نبود، همچنین اثر اصلی سن در این مرحله معنادار بود (٠٠٠١=p)، این نتایج نشان میدهند که هردو گروه سنی توانسته اند با استفاده از کوشش های تمرینی روز اول بر دقت عملکردی خویش بیفزایند، درحالیکه این افزایش دقت در بزرگسالان بهتر از کودکان بوده است .
اثر اصلی سن در مراحل یادداری (٠٠٠١=P) معنادار بود که نشان میدهد در آزمون های یادداری، گروه تمرینـی بزرگسالان جوان فراگیری بهتری نسبت به گروه تمرینی کودکان داشته اند (شکل ٣ و جدول ١).
بحث و نتیجه گیری نتایج به طور خلاصه نشان داد در اکتساب روز اول هردو گروه سنی توانسته اند با استفاده از کوشش های تمرینی بر دقت عملکرد خویش بیفزایند، درحالیکه این افزایش دقت در بزرگسالان بهتر از کودکان بوده است .
اثر اصلی شیوه های ارائه بازخورد کودکان در آزمون های یادداری معنادار بود و گروه بازخوردی ١٠٠درصدی بهترین عملکرد را به خود اختصاص داد، درحالیکه در گروه های متفاوت بازخوردی بزرگسالان جوان تفاوت معناداری مشاهده نشد.
اثر تعاملی معنادار سن و شیوه های ارائه بازخورد در آزمون یادگیری حرکتی کودکان در فراگیری این گونه بازاکتساب تکالیف کندتر از بزرگسالان جوان است .
Physical assistance devices in complex motor skill learning: Benefits of a self-controlled practice schedule.
Motor learning in children: feedback effects on skill acquisition.