Abstract:
هدف این پژوهش، بررسی اثر مکمل دهی امگا 3 بر حساس ترین شاخص های پیشگویی کننده بیماری های قلبی-عروقی (hs-CRP و IL-6) پس از تمرینات هوازی در مردان سالمند بود. در این مطالعه 36 مرد سالمند غیر ورزشکار در دامنه سنی 50 تا 70 سال از بین مردان سالمند به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در 4 گروه 9 نفره به ترتیب، گروه اول: تمرین + مکمل امگا 3، گروه دوم: تمرین + دارونما، گروه سوم: مکمل امگا3 و گروه چهارم: دارونما قرار گرفتند. برنامه تمرینی 8 هفته و هر هفته 3 جلسه با مدت و شدت مشخص (55 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب) اجرا شد. مقدار مصرف مکمل امگا 3 روزانه 2 عدد کپسول 1000 میلی گرمی بود. خونگیری پس از 14 ساعت ناشتایی قبل از شروع تحقیق و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی انجام شد. دادهها با آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، آنالیز واریانس یکطرفه و t وابسته در سطح معناداری 0.05≥α تحلیل شد. یافته ها نشان داد پس از 8 هفته، تنها در گروه مکمل امگا 3 مقادیر hs-CRP با کاهش معناداری همراه بود (0.05≥p). در گروه تمرین هوازی+مکمل امگا3، گروه تمرین هوازی+دارونما و گروه مکمل امگا3 مقادیر شاخص های التهابی کاهش محسوسی یافت که از نظر آماری معنادار نبود (0.05≤p). هم چنین، در مقایسه بین گروه های پژوهش پس از 8 هفته، تفاوت معناداری در متغیرهای پژوهش مشاهده نگردید (0.05≤p) . بنابراین، می توان گفت مکمل دهی امگا 3 باعث کاهش معنادار شاخص التهابی hs-CRP در گروه مکمل امگا 3 شد. اما اثر تعاملی 8 هفته مکمل دهی امگا 3 و تمرین هوازی، تاثیر معناداری بر مقادیر hs-CRP و IL-6 نداشت. به نظر می رسد برای تغییرات معنادار در مقادیر حساس ترین شاخص های پیشگویی کننده بیماری های قلبی-عروقی باید به عواملی چون شدت، طول دوره تمرین و مقدار دوز مصرفی مکمل امگا 3 توجه داشت که خود لزوم مطالعات بیشتر را می نمایاند.
Machine summary:
"جدول 2- تغییرات قدرت و استقامت عضلانی و عملکرد استقامت قلبیتنفسی (مسافت طی شده در شش دقیقه) در دو حرکت مختلف در گروههای تجربی و کنترل متغیر گروهها پیش آزمون پس آزمون d اختلاف نمرات درصد تغییرات P قبل P بعد P اختلاف نمرات قدرت عضلانی در آزمون بازکردن زانو (kg) بدون انسداد 38/9 ± 70/25 67/10 ±08/33 56/4± 38/7 28 95/0 18/0 0001/0 با انسداد 06/9 ± 97/26 25/11 ±54/34 63/4± 56/7 28 کنترل 62/8 ± 26/26 95/7 ± 06/26 36/2 ± 2- 7/0- قدرت عضلانی در آزمون نشست و برخاست از صندلی(تعداد) بدون انسداد 7/2± 00/14 87/1 ± 80/18 48/2 ± 80/4 34 30/0 0001/0 0001/0 با انسداد 38/2 ± 22/14 73/2 ± 33/19 26/2 ± 11/5 35 کنترل 41/1 ± 66/12 38/2 ± 64/13 23/1 ± 55/0 7 استقامت عضلانی در آزمون بازکردن زانو (تعداد) بدون انسداد 63/6 ± 40/20 17/5 ± 10/27 41/5 ± 70/6 32 83/0 28/0 025/0 با انسداد 15/7 ± 22/19 77/7 ± 55/26 74/4 ± 33/7 38 کنترل 47/7 ± 22/21 98/6 ± 44/22 38/4 ± 22/1 5 استقامت قلبی تنفسی در آزمون مسافت طی شده (متر) بدون انسداد 35/88 ± 65/501 06/76 ± 25/540 69/27 ± 60/38 7 63/0 75/0 007/0 با انسداد 99/49 ± 53/499 99/68 ± 86/549 69/39 ± 33/50 10 کنترل 53/80 ± 86/529 76/55 ± 75/525 59/37 ± 11/4- 7/0- بحث و نتیجهگیری نتایج تحقیق حاضر نشان داد هر دو نوع تمرین ترکیبی همراه با انسداد و بدون انسداد باعث افزایش معنادار قدرت عضلانی در زنان چاق یائسه در مقایسه با گروه کنترل شد و بین دو گروه تجربی تفاوت معناداری وجود نداشت."