Abstract:
اشغال ایران توسط نیروهای متفق در شهریور1320ش /1941م، موجب از هم پاشیدگی ارتش ایران شد که این مسئله، باعث بروز هرج و مرج داخلی و گسترش ناامنی گردید. در این شرایط، بازسازی ارتش امری جدی و حیاتی به شمار میرفت. دکتر آرتور میلسپو، در دی ماه 1321ش/ 1943م، به دعوت دولت ایران، برای انجام اصلاحات وارد تهران شد. تهیه و تنظیم بودجهی کشور و رفع کسری آن، از جمله وظایف وی به شمار میرفت. میلسپو قصد داشت برای انجام این منظور، از هزینههای دولت و بودجههای درخواستی وزارتخانهها، به خصوص وزارت ارتش بکاهد. وی معتقد بود با تجدید سازمان ارتش، میتوان از میزان اعتبارات درخواستی آن کاست. مسالهی اساسی مقالهی پیشرو که با استفاده از اسناد مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی وزارت امور خارجه ایران، روزنامهی اطلاعات سالهای 1321 تا 1323ش (1943 تا 1945م) و همچنین توصیف و تحلیل اطلاعات تاریخی تنظیم شده است، بررسی اختلافات میان میلسپو و ارتش میباشد.
The occupation of Iran by Allied Powers in September 1941 caused the disintegration
of the Iranian army that led to the chaos and expansion of insecurity. In this condition,
the military reconstruction was serious and vital. Having received an invitation from
the Iranian government, Dr Arthur Millspaugh entered Iran in 1943. The preparation
of the country's budget and fixing its budget deficit was one of the Millspaugh duties.
For this purpose, he was going to reduce the government spending and ministry budget
request, especially Iran Department of the Army. He believed that the reform of the
military organization can reduce the military credit request. The main problem of the
present article written based on the National Archives Organization of Iran,
Diplomatic History Center of Ministry of Foreign Affairs of Iran and Ettelaat
newspaper of 1943-1945 is to examine the differences between Millspaugh and
military using a descriptive and analytical method.
Machine summary:
"به دلیل ضعف ساختاری و از هم گسیختگی ارتش، گاهی نیروهای خارجی بهخصوص ارتش شوروی، خارج از وظایف خود اقدام و در امور داخلی کشور دخالت میکردند که به برخی از آنها اشاره خواهد شد: در بهمن ماه 1320ش، تعداد 108 کله قند بدون پروانهی ورود، که توسط شخصی به نام عبدالکریم کرد مهابادی، از تبریز به زنجان برده میشد در شهر میانه توسط مأمورین اداره شهربانی محل متوقف شد و چون مطابق قانون، قند جزء کالاهای انحصاری دولت بود و حمل آن از نقطهای به نقطه دیگر بدون اجازه وزارت دارایی ممنوع و عمل قاچاق محسوب میشد، به بخشداری میانه دستور داده شد قندها را با اطلاع کمسیونی از رؤسای دوایر و معتمدین محل به قیمت مشخصی بفروشند؛ اما 4 نفر از سربازان ارتش سرخ شوروی، به منزل بخشدار رفته و با اصرار و تهدید، 47 کله از قندهای توقیفی را از آنجا خارج و به مهابادی تحویل دادند.
در ادامه، درج شده بود، اینکه ارتش احتیاج به تجدید سازمان اساسی دارد را دولت ایران قبل از دیگران درک کرده و برای اصلاح و ترقی ارتش اقدامات موثر و مفیدی انجام داده که از جملهی آن جلب مستشاران آمریکایی برای وزارت جنگ میباشد و بهتر بود دکتر میلسپو قبل از اظهار این عقاید، به سرلشکر ریدلی رئیس هیأت مستشار وزارت جنگ، مراجعه کرده و از اصلاحات به عمل آمدهی وی مطلع میشد، زیرا بودجهی درخواستی ارتش بنا به درخواست سرلشکر ریدلی و همکاران او تنظیم شده است."