Abstract:
هدف این مقاله ، بررسی عوامل اجتماعی و فرهنگی موثر بر میزان پیادهروی مردان متاهل و تعیین سهم هر یک از این عوامل بر میزان پیادهروی است . این پژوهش با روش پیمایشی و نمونه گیری تصادفی از مناطق مختلف شهر مشهد با حجم نمونه ٣٦٠ نفر انجام شده است . نتایج نشان داده است که : بین طبقة اجتماعی ، امنیت معابر، میزان اوقات فراغت و آگاهی دینی ، با میزان پیادهروی رابطة معنی دار مثبتی وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد که متغیرهای زیر به ترتیب بیشترین تاثیر مثبت را بر میزان پیادهروی مردان متاهل دارند: میزان اوقات فراغت ، امنیت معابر، تشویق دیگران، طبقة اجتماعی و درنهایت ، آگاهی دینی از سودمندی ورزش. مقدار ضریب همبستگی نیز (٠/٤٢٧) است ، همچنین در تحلیل مسیر بین متغیر طبقة اجتماعی و اوقات فراغت رابطة غیرمستقیم مشاهده شده است .
Machine summary:
نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد که متغیرهای زیر به ترتیب بیشترین تأثیر مثبت را بر میزان پیادهروی مردان متأهل دارند: میزان اوقات فراغت ، امنیت معابر، تشویق دیگران، طبقة اجتماعی و درنهایت ، آگاهی دینی از سودمندی ورزش.
از یک سو، می توان از طریق ورزش دربارة سطح پیشرفت اجتماعی و فرهنگی یک جامعه داوری کرد و از سوی دیگر، پیشرفت و ترقی ورزشی نیز به دادهها و عوامل اجتماعی حاکم بر جامعه ، وابسته بوده است (انور الخولی ، ١٣٨١: ١٢)؛ بنابراین تصویری عینی از جامعه در اختیار ما مجلة علوم اجتماعی دانشکدة ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، پاییز و زمستان ١٣٩٣، صص ١٣٩- ١٦٢ تاریخ دریافت : ١٣٩٢/٢/٢١ تاریخ تصویب : ١٣٩٢/١٢/١٧ می گذارد.
Life quality افراد غیرفعال، سالانه هزینة پزشکی و معالجة کمتری را پرداخته اند و افزایش منظم فعالیت بدنی ملایم (پیادهروی) در بین بزرگسالان ممکن است سالانه میلیاردها دلار هزینة مستقیم پزشکی در سطح ملی را کاهش دهد (پرات و دیگران، ٢٠٠٠: ٦٣)، همچنین با گسترش پیادهروی و ورزش در محل های کار، غیبت کارگران و کارمندان کاهش یافته و بهرهوری بالا می رود (دبیرخانة وزارت نیرو، ١٣٨٥: به نظر راپاپورت میزان مشارکت مردم در پیادهروی تحت تأثیر دو عامل قرار دارد که یکی از آنها عوامل فرهنگی و اجتماعی و دیگری عوامل فیزیکی (محیط شهر) است (راپاپورت، ١٩٨٠: ٨٤).
در این مرحله قدرت تبیین مدل ٠/٤٢٧ است ؛ یعنی ٥ متغیر تعداد ساعات فراغت ، امنیت و ایمنی معابر، تشویق دیگران، طبقة اجتماعی و آگاهی دینی در مجموع ١٧/١ درصد از تغییرات متغیر میزان پیادهروی را تبیین می کنند.