Abstract:
حوزه علمیه بهعنوان مرکز تفکر و تحقیق در حوزه مطالعات دین مقدس اسلام، تلاش میکند با برنامهریزی و تدبیر، آیندة روشنی پیشروی محققان و مشتاقان علوم دینی قرار دهد. سیاستگذاری یکی از مراحل برنامهریزی است که تأثیر شگرفی در تعیین مسیر تلاشهای علمی دارد. رسالت آموزش، تبلیغ، و پژوهش در مسائل دینی، بر عهدة حوزههای علمیه گذاشته شده است. حوزههای علمیه با انجام پژوهشهای دینی، عرصههای ناشکافته آموزههای دینی را فراروی محققان و مشتاقان قرار میدهند. سیاستگذاری مناسب در فعالیتهای پژوهشی، میتواند حوزههای علمیه را در پاسخگویی به نیازهای مطرح در حوزه دین توانمند سازد. موضوع اساسی در سیاستگذاری فعالیتهای پژوهشی، شناسایی نهادهای تأثیرگذار بر سیاستگذاری و سیاستگذاران است. این تحقیق، با روش تحلیلی و توصیفی، ضمن شناسایی این نهادها و دستهبندی آنها، به خصوصیات و ویژگیهای نهادهای سیاستگذار در حوزه پژوهشهای حوزة علمیه بپردازد.
Machine summary:
"طبق این تلقی، در تحلیل گفتمان، برخلاف تحلیلهای سنتی زبانشناسانه، صرفا با عناصر نحوی و لغوی تشکیل دهندة جمله، بهعنوان عمدهترین مبنای تشریح معنا، یعنی زمینة متن(Co-text) سرو کار نداریم، بلکه فراتر از آن، با عوامل بیرون از متن یعنی بافت موقعیتی(context of situation)، فرهنگی، اجتماعی و غیره درگیر خواهیم بود.
اهمیت عمده نظریه کنش گفتاری در پیدایش روشهای جدید مطالعات زبانی، بهویژه تحلیل گفتمان در این است که این نظریه در واقع پلی ارتباطی میان نظریه انتزاعی زبانشناسی و واقعیات و مشاهدات عینی، مبتنی بر چگونگی کاربرد زبان، ایجاد میکند و اطلاعات ذی قیمتی را در بارۀ کاربردهای عینی زبان به دست میدهد.
از نظر وی، در هر گفتمان، رابطه دیالکتیک میان ساختار و رخداد برقرار است؛ یعنی گفتمان به واسطة ساختارها شکل میگیرد، و خود نیز در شکلدهی و شکلدهی مجدد ساختارها و در باز تولید و تغییر آنها نقش و سهم دارد(فرکلاف، 1389، ص96).
تحلیل گفتمان، گرایشی تحقیقی است که سعی دارد با مطالعه اثرات ظاهری گفتار، ساختار تولید و زمینة وقوع متن یا گفتار یعنی عوامل بیرون از متن (بافت موقعیتی، فرهنگی، اجتماعی و غیره) به تحلیلی دست یابد که رابطه بین تشکیل ایدئولوژی و تشکیل گفتار و تأثیرات آن بر ساختار و کارگزار، را آشکار سازد؛ چراکه از دید این رویکرد رابطه تعاملی بین متن و زمینه و همچنین رابطه تعاملی و دیالکتیکی بین «گفتمان، قدرت، معرفت و حقیقت» وجود دارد(فرکلاف، 1389، ص9).
اصلیترین هدف تحلیل گفتمان، فهم امر اجتماعی و نیز فراهم آوردن توصیف یکپارچه از این مسئله است که چگونه کاربرد زبان بر باورها و تعامل اثر دارد یا چگونه باورها، کاربرد زبان و تعامل را کنترل میکنند."