Abstract:
آفرینش الهی دلیل حضور ما در جهان است. اما آیا براستی می دانیم از کجا آمده ایم? و زبهر چه آمده ایم? یا انجام کار چیست? دغدغه این چرایی ها در ذهن و زبان بسیاری موج می زند و پاسخ آنان حکایت از تلاشی است که برای تخفیف دلنگرانی های بشری داشته اند. عرفان ایرانی اسلامی در مواجهه با این سوال مهم از منظر ویژه ای آن را مورد بررسی قرار داده است. آفرینش و داستان آدم و ...
Machine summary:
- انسان که واژه آدم کنایه از اوست ، برای حق به منزله مردمک چشم اسـت کـه نگریستن با آن صورت می گیرد؛ از این روی نام او را انسان کردهاند که حـق تعـالی بـه واسطه او بر خلق نظر می کند و بر آنان رحمت می آورد.
- از این گفت و گوها بر می آید که در نوشته های ابن عربی و نسفی و متفکرانی از این دست ، به گونه نمادین ، آدم با مفهوم انسان کامل در اصطلاح عارفان، عقل کلی و عقل اول و کلمه (nous) در اصطلاح فلاسفه یونانی و مسیحی ، قلم در کاربرد قرآنـی و اسلامی این واژه، یکی می شود و این همه در وجـود پیـامبر هـر دوره کـه مظهـر «روح 9 محمدی » و «حقیقت محمدیه » است متبلور می گردد.
١- مولانا با عنایت به قرآن کریم ، تفاسیر، احادیث و روایات و تجربه های شخصـی خود با داستان آفرینش برخورد می کند و نتیجه گیـریهـا یـا روایـت هـایش برگرفتـه از استدلال شخصی و دانش او به عنوان فقیه و مجتهدی عارف و عاشق است .
(2154/6-2153/6) ١٢- از دید مولانا خلافت الهی آدم در مراتب کاینات هدف نهایی آفرینش اسـت و به این دلیل همه عالم در ضمان حفظ او هستند.
(٣٧٥٩/٤-٣٧٦٦/٤-٣٧٦٧/٤) ١٥- جامعیت آدم، که او را برتر از عالم کبیر به عالم اکبر مبدل می کند رمز پـذیرش امانت الهی است و به این ترتیـب اسـت کـه آدم آینـه ذات حـق مـی شـود.