Abstract:
تصمیمگیری به عنوان وظیفهی اصلی مدیران تمامی سطوح، دارای مدلها و سبکهای مختلف میباشد. پژوهش حاضر بر اساس دیدگاه اسکات و بروس، با هدف بررسی سبکهای تصمیمگیری مدیران زن و مرد مقطع متوسطه شهرستان خرمآباد انجام شد. در این تحقیق از روش پژوهش علّی- مقایسهای استفاده شد. جامعهی آماری، کلیه مدیران مدارس متوسطه شهر خرمآباد به تعداد 145 نفر بود. با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 107 مدیر به عنوان نمونهی آماری بهروش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. برای جمعآوری دادهها، از مقیاس سبکهای عمومی تصمیمگیری استفاده شد؛ با استفاده از نظر صاحبان فن و متخصصان روایی محتوایی آن تعیین گردید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برابر با 93/0 تعیین گردید. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری لوین و t گروههای مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات سبکهای تصمیمگیری عقلایی، شهودی، وابستگی و آنی مدیران مرد و زن تفاوت معنیدار وجود ندارد. ولی بین سبک تصمیمگیری اجتنابی مدیران زن و مرد تفاوت معنی دار وجود دارد؛ به طوری که میانگین نمرات سبک تصمیمگیری اجتنابی مدیران مرد بیشتر از میانگین نمرات مدیران زن است.
Machine summary:
با توجه به مطالب گفته شده مدیران آموزشی نقش مهمی در زندگی سیاسی، اجتماعی و اقتصادی جامعه بازی میکنند مدیران با تصمیماتی که اتخاذ میکنند میتوانند زندگی معلمان ودانش آموزان را تحت تاثیر قرار دهند (ویلسون 4 ، 2010)، یافتههای تحقیقاتی نشان میدهند که بسیاری از سازمانها از جمله آموزشی نتایج منفی ناشی از تصمیمگیری نادرست روبرو شدهاند (برنز 5 ،2008)، لذا باتوجه به اینکه موفقیت هر سازمانی تحت تاثیر کیفیت و چگونگی تصمیمات مدیران آن است و یک تصمیم نادرست میتواند زیانهای جبران ناپذیری به بار آورد این پژوهش به دنبال بررسی سبکهای عمومی تصمیمگیری مدیران زن و مرد میباشد.
بر این اساس و با توجه به میانگینهای محاسبه شده چنین استنباط میشود که میانگین نمرات سبک تصمیمگیری اجتنابی مدیران مرد(25/13)، بیشتر از میانگین نمرات مدیران زن(20/11) است، این در حالی است که بین میانگین نمرات سبکهای تصمیمگیری عقلایی، شهودی، وابستگی و آنی مدیران مرد و زن تفاوت معنیدار وجود ندارد(05/0<P).
رضازاده (1389)، در پژوهش خود بر روی مدیران دانشگاه فردوسی مشهد انجام داد به این نتایج دست یافت که سبک غالب تصمیمگیری مدیران، عقلایی است و بین سبک تصمیمگیری اجتنابی زنان و مردان رابطه معنی داری وجود دارد.
بنابراین سبکهای تصمیمگیری آنان میتواند کیفیت تصمیمات و متعاقبا عملکرد کارکنان را تحت تاثیر قرار دهد و نهایتا بر اثر بخشی سازمان تاثیر بسزایی داشته باشد بنابراین به منظور ارتقا کیفیت تصمیمگیری افراد و بخصوص مدیران پیشنهاد میشود که نمونههایی از تصمیمگیریهای کارآمد و یا ناکارآمد شناسایی و معرفی گردد و عوامل و شرایطی که منجر به اینگونه تصمیمات گردیده است تجزیه وتحلیل شود همچنین دورههای آموزشی تخصصی و در زمینه اصول روشها و ملاکهای تصمیمگیری برگزار گردد و -karin از نتایج این پژوهش در سازمانهای دولتی و خصوصی دیگر استفاده شود.