Abstract:
بیاعتنایی اجتماعی حلقه حایل دوگانگی توسعه ـ توسعه نیافتگی در جوامع مدرن است . بیاعتنایی نوعی تلقی بدبینانه و احساس بدگمانی، حالتی انزواگرایانه ، روندی منفعلانه ، و به عبارت بهتر نوعی افسردگی اجتماعی است . از این رو، از منظر آسیب شناختی، بیاعتنایی نوعی بیماری اجتماعی شناخته میشود. اهمیت مطالعه بیاعتنایی اجتماعی در پیامدهای نامناسب آن در مسیر توسعه است . ازاین رو پژوهش حاضر با نگاهی جامعه شناختی و با استفاده از نظریه های پیلیاوین ، لاتانه و دارلی، آگوستین پوندس ، ملوین سیمن ، و پژوهشگران دیگر در پی مطالعه بیاعتنایی اجتماعی بین دانشجویان و سنجش عناصر تبیین کنندة آن است . روش پژوهش توصیفی غیرآزمایشگاهی از نوع همبستگی و بااستفاده از تکنیک پیمایش است . جامعه آماری پژوهش را دانشجویان دانشگاه کردستان (٧٥٠٠ نفر) و دانشگاه پیام نور مرکز سنندج (٧١١٠ نفر) تشکیل دادند. حجم نمونه ٣٧٤ بود که براساس روش نمونه گیری طبقه ای، متناسب با حجم ، مطالعه شد. نتایج آزمون فرضیات بیانگر این است که بین متغیر بیگانگی اجتماعی و میزان بیاعتنایی اجتماعی دانشجویان رابطه معنادار و مستقیم و بین متغیرهای اثربخشی اجتماعی، اعتماد اجتماعی، و رضایت اجتماعی و میزان بیاعتنایی اجتماعی دانشجویان رابطه معنادار و معکوسی وجود دارد. میزان بیاعتنایی اجتماعی دانشجویان پسر بیشتر از دانشجویان دختر است . همچنین ، نتیجه تحلیل رگرسیونی بیانگر این است که متغیرهای بیگانگی اجتماعی، اثربخشی اجتماعی، و اعتماد اجتماعی ٤٢ درصد از واریانس بیاعتنایی اجتماعی دانشجویان دانشگاه های مورد مطالعه را تبیین میکنند. در این مدل مهم ترین و تاثیرگذارترین عامل متغیر بیگانگی اجتماعی است . این عامل ٤٤ درصد تغییرات متغیر وابسته را تبیین میکند.
Machine summary:
ازاین رو پژوهش حاضر با نگاهی جامعه شناختی و با استفاده از نظریه های پیلیاوین ، لاتانه و دارلی، آگوستین پوندس ، ملوین سیمن ، و پژوهشگران دیگر در پی مطالعۀ بیاعتنایی اجتماعی بین دانشجویان و سنجش عناصر تبیین کنندة آن است .
همچنین ، نتیجۀ تحلیل رگرسیونی بیانگر این است که متغیرهای بیگانگی اجتماعی، اثربخشی اجتماعی، و اعتماد اجتماعی ٤٢ درصد از واریانس بیاعتنایی اجتماعی دانشجویان دانشگاه های مورد مطالعه را تبیین میکنند.
نتایج تحقیق یادشده حکایت از آن دارد که نمود بیاعتنایی در افراد جامعه نتیجۀ ظهور و بروز احساس ناتوانی و نهایتا بیگانگی در افراد، فقدان انگیزه و علاقۀ لازم ، نبود رضایت کافی از نظام اجتماعی حاکم ، فاصلۀ اجتماعی بین افراد، و نبود کارکرد مناسب و مشخص این افراد در جامعه است (گانس ، ١٩٥٢: ١٨٧ـ ١٩٠).
این مطالعه ، که در کشور کانادا صورت گرفت ، نشان داد اعتماد بین اشخاص ، همبستگی اجتماعی، نفوذ اجتماعی ٢ و اثربخشی و نوع جامعه از نظر افراد شرکت کننده در این بررسی، با بیاعتنایی یا عدم بیاعتنایی افراد رابطۀ مستقیم و مثبت دارد (وینسترا، ٢٠٠٣: ٥٤٧).
نتایج پژوهش نادری و همکاران (١٣٩٠) بیانگر این است که بین ابعاد متغیر بیگانگی اجتماعیـ احساس بیقدرتی، بیمعنایی، ناهنجاری، انزوای اجتماعی، تنفر از خویشتن ـ و بیاعتنایی اجتماعی رابطۀ معنادار وجود دارد.