Abstract:
توجه به تحولات رژیم صهیونیستی پس از استعفای ایهود اولمرت از نخست وزیری به اتهام فساد و
شکست رژیم صهیونیستی در جنگ 33 روزه فزونی گرفت. با بررسی و تعمق در سیاست داخلی فعلی
اسرایی، روشن می شود بحران این رژیم بیش از بحران انتخاب نخست وزیری است و در واقع بحران های متعددی این رژیم را فراگرفته است. در این مقاله تلا ش شده است با نگاهی به نتایج هفده دوره کنست و آرایش احزاب مطرح و نخست وزیران رژیم صهیونیستی در طول تاریخ شک،گیری آن بحران های موجود در این رژیم بررسی شود و سپس با توجه به نتایج نظرسنجی ها احتمالات آتی مورد بررسی قرار گیرد.
Machine summary:
"2 از سوی دیگر، براساس اعلام روزنامه اسرائیلی یدیعوت احرونوت، در سالهای 2005 و 2006 روند مهاجرت سلبی بوده و این امر در سال 2007 نیز صادق است.
اگرچه حزب کادیما به صورت مستقل دولت تشکیل نداد، کسب 29 کرسی کنست برای حزبی که چند هفته قبل از انتخابات تأسیس شده بود، از وضعیت ناآرام درون این رژیم حکایت میکرد.
سوابق و گرایشهای وی کافی بود تا در اسرائیل به وی سمتی در رده وزیر خارجه اعطا نشود، ولی وضعیت به مرحلهای رسیده است که موفاز به عنوان یکی از افسران بلندپایه ارتش و دارای مسئولیتهای مهم نمیتواند در حزب کادیما و کنست به رقابت بپردازد؛ همچنان که خاخامها و مؤسسات دینی نیز نمیتوانند از به قدرت رسیدن افرادی مثل لیونی جلوگیری کنند.
کنگره امریکا برای سال 2007، 2 میلیارد و 460 میلیون دلار بودجه برای کمک به رژیم صهیونیستی در نظر گرفته است که از این میزان، به طور مشخص 340/000/2 هزار دلار به کمکهای نظامی اختصاص دارد و فقط 120 میلیون دلار آن شامل کمکهای غیرنظامی است.
علاوه بر کمک 2 میلیارد و 460 میلیون دلاری امریکا به رژیم صهیونیستی در سال 2007، مهرماه گذشته کنگره امریکا مبلغ پانصدمیلیون دلار از محل بودجه نظامی سال 2007 خود، برای توسعه سیستمهای دفاعی مشترک با اسرائیل پرداخت کرد.
به نظر میرسد با توجه به مطالب پیشگفته، بحران اسرائیل بیشتر از بحث انتخاب نخستوزیر است و حتی در صورتی که خانم لیونی بتواند کابینه ائتلافی خود را تشکیل دهد، اسرائیل همچنان با بحرانهای دیگری روبهرو خواهد بود."