Abstract:
این پژوهش با هدف تعیین رابطه میان سبکهای فرزندپروری و خود-انضباطی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان صورت گرفته است. جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه شهر کرمانشاه است که از این میان 400 نفر طبق جدول مورگان به عنوان نمونه انتخاب شده اند. به منظور رعایت نسبت میان دانش آموزان دختر و پسر از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی استفاده شد که در نهایت 220 دختر و 180 پسر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خود- انضباطی زندکریمی (1390) و پرسشنامه ابعاد رفتاری والدین نقاشیان (1358) بود. نتایج پژوهش نشان داد که میان سبک فرزندپروری مقتدرانه با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت، میان خود- انضباطی، سطوح درونسازی و هویتیابی با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و میان سطح غیر اخلاقی با پیشرفت تحصیلی رابطه منفی وجود دارد (01/ 0 < p). همچنین نتایج نشان داد سهم خود- انضباطی نسبت به سبک فرزندپروری مقتدرانه در تبیین واریانس پیشرفت تحصیلی بالاتر است و در کل 7/ 24 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین میکند، در حالی که سبک فرزندپروری مقتدرانه چهار درصد از تغییرات پیشرفت تحصیلی را تبیین میکند. نتیجه گیری کلی این است که برای دستیابی به هدف پیشرفت تحصیلی بالا در دانش آموزان باید خود-انضباطی و به ویژه سطح درونسازی دانش آموزان تقویت شود. همچنین سبک فرزندپروری مقتدرانه به والدین آموزش داده شود.
Machine summary:
"نتیجه گیری کلی این است که برای دستیابی به هدف پیشرفت تحصیلی بالا در دانش - آموزان باید خود-انضباطی و به ویژه سطح درون سازی دانش آموزان تقویت شود.
نتایج برخی پژوهشها در رابطه بـا خـود- انضـباطی بیـانگر ایـن موضـوع اسـت کـه نوجوانـان خودمنضبط ، فعالانه از راهبردهای یادگیری استفاده میکنند و از پیشرفت تحصیلی بالاتر نسـبت بـه نوجوانانی که خود-انضباطی پایینی دارند، برخوردارنـد (زیمـرمن ٤، ١٩٩٠، بـه نقـل از طالـب زاده نوبریان و همکاران ، ١٣٩٠؛ البام ٥ و همکاران ،١٩٩٣).
فرمول پیش بینی به دست آمده از نتایج رگرسیون : ٨/٩٩+ (خود-انضباطی)*٠/٠٣+(سبک فرزندپروری مقتدرانه )*٠/٠١٦ = پیشرفت تحصیلی بحث و نتیجه گیری هرچندکه یکی از مهم ترین پیش بینیکننده های موفقیت تحصیلی دانش آموزان در مدرسـه سـطح توانایی آنهاست ، اما توانایی نمیتواند عملکرد تحصیلی را به طور کامل پیش بینی کنـد.
بـه عبـارت دیگر، بر مبنای تفاوت در توانایی دانش آموزان نمیتوان به این سوال پاسـخ داد کـه چـرا بعضـی از دانش آموزان در مدرسه نمرة الف میگیرند در حالی که دانـش آمـوزان دیگـر بـا همـان توانـایی در امتحانات رد میشوند؟ براین اساس ، با آگاهی از اینکه تفاوت در توانایی فقط مـیتوانـد بخشـی از تفاوت در عملکرد تحصیلی را تبیین کند، گروهی از محققان نقش با اهمیت و پیش بینی کنندة متغیر روانشناختی با توانایی ذهنی را بر پیشرفت تحصیلی سرلوحۀ فعالیت پژوهشی خود قرار داده انـد.
پژوهش حاضر نشان داد که رابطۀ میان خود-انضباطی به صورت کلی و سطوح درون سـازی و هویت یابی با پیشرفت تحصیلی، مثبت و رابطۀ میان غیر اخلاقی بودن بـا پیشـرفت تحصـیلی منفـی است ."