Abstract:
تعهد سازمانی یکی از مهمترین اشکال گرایشهای مثبت سازمانی است؛ که موجب اثربخشی سازمانی و بهزیستی کارکنان میگردد. هدف اصلی این مقاله بررسی تأثیرعدالت سازمانی بر تعهد سازمانی است، علاوهبرآن تلاش میکند به بررسی نقش میانجی متغیرهای هویت اجتماعی و اعتماد سازمانی بپردازد.جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه معلمان شهر سقز که در سال تحصیلی 93-1392 در سه مقطع آموزش ابتدایی، راهنمایی و متوسطه مشغول به تدریس بودند، تشکیل میدهد. نمونه تحقیق برابر با 328 نفر است که با روش نمونهگیری طبقهبندی انتخاب شدهاند. نتایج تحقیق نشان داد، تأثیرعدالت سازمانی بر تعهد سازمانی غیرمستقیم و از طریق متغیرهای میانجی هویت اجتماعی و اعتماد سازمانی صورت میگیرد.همچنین نتایج حاکی از آن است که تأثیرمستقیماعتماد به سازمانبر متغیر وابسته بیش از هویت اجتماعی است.در مجموع نتایج تحقیق نشان میدهد که برای تبیین تعهد سازمانی معلمان وکسب شناخت عمیق از رابطهی آنان با سازمان آموزش و پرورش، علاوه بر بررسی رابطه مبادله اجتماعی و هنجار بده و بستان، توجه به هویت اجتماعی و همذات پنداری سازمانی یا احساس یگانگی وتعلق به سازمان ضروری است.
Machine summary:
در مجموع نتایج تحقیق نشان میدهد که برای تبیین تعهد سازمانی معلمان و کسب شناخت عمیق از رابطه ی آنان با سازمان آموزش و پرورش ، علاوه بر بررسی رابطه مبادله اجتماعی و هنجار بده و بستان ، توجه به هویت اجتماعی و همذات پنداری سازمانی یا احساس یگانگی و تعلق به سازمان ضروری است .
با توجه به نقش تأثیرگذار و بیبدیل معلمان در زمینه موفقیت تحصیلی دانش آموزان و همچنین تحقق اهداف سازمان آموزش و پرورش و توسعه و پیشرفت کشور، پرسش اساسی این است که چگونه میتوان رابطه معلمان را با سازمان آموزش و پرورش تحکیم بخشید؟ دلبستگی آنان را به مدرسه تقویت کرد؟ آنان را به کار و فعالیت آموزشی بیشتر ترغیب نمود؟ و به طور خاص شاخص های مربوط به تعهد سازمانی را ارتقاء بخشید؟ در پاسخ به این سؤالات مقاله حاضر نقش سه عامل عدالت سازمانی، اعتماد و هویت اجتماعی را در توسعه رابطه ی معلمان با سازمان آموزش و پرورش و تقویت تعهد سازمانی آنان ، مورد بررسی قرار میدهد.
(2012: 290-292 لیند و تیلر (١٩٨٨) در مورد تأثیر عدالت سازمانی بر تعهد سازمانی، استدلال میکنند که اعمال رویه های منصفانه ١ در تصمیم گیری ، گواهی بر مراقبت و توجه واقعی ٢ سازمان نسبت به بهزیستی کارمندان ٣ خواهد بود و این امر به نوبه خود آنها را به ادامه همکاری با سازمان ترغیب مینماید (١٤٨ :٢٠٠٩ ,.
, 2015; Mukherjee and Bhattacharya, 2013; Sousa-Lima and Caetano, ٢٠٠٦ ,Hopkins and Weathington ;٢٠٠٢ ,Aryee and et al ;٢٠١٣).