Abstract:
هدف از این پژوهش بررسی تاثیر نقش امام خمینی (ره) بر ثبات سیاسی جمهوری اسلامی ایران در دوران هشت ساله جنگ ایران و عراق میباشد. همچنین، پی بردن به چگونگی تاثیرگذاری نقش رهبری بویژه پس از فتح خرمشهر، در شکلگیری ثبات سیاسی از اهداف این پژوهش میباشد. یافتههای پژوهش بیانگر آن است که پس از پیروزی انقلاب با وجود نهادهایی چون؛ بسیج و مسجد، ارزشهای پدید آمده از انقلاب برای حفظ ثبات و کیان نظام جمهوری اسلامی در بین نسل جوان که در حد بالایی سیاسی شده بودند، مستقر و گسترش یافت و بدینترتیب قدرت جدیدی در ایران ظهور کرد و آن قدرت عبارت بود از »اراده مردمی« و »نیروی مردمی«. قدرتی که مبتنی بر مولفههای دینی و رهبری امام خمینی به وجود آمده بود و امام با کمک این عنصر توانست ثبات سیاسی کشور را حفظ نماید. در این نوشتار از روش کتابخانهای استفاده شده و سعی برآن است با به کارگیری از مستندات اینترنتی در راستای هدف پژوهش گام برداشته شود و تلاش شده تا در ابتدا به بیان مفهوم نظریه سیستمها پرداخته و در ادامه چیستی و علل ظهور بحران جنگ را مطرح ساخته و در انتها نقش رهبری را در برقراری ثبات سیاسی در دوره جنگ ایران و عراق به روش نظریه سیستمها مورد کندوکاو قرار گیرد.
Machine summary:
"یافتههای پژوهش بیانگر آن است که پس از پیروزی انقلاب با وجود نهادهایی چون؛ بسیج و مسجد، ارزشهای پدید آمده از انقلاب برای حفظ ثبات و کیان نظام جمهوری اسلامی در بین نسل جوان که در حد بالایی سیاسی شده بودند، مستقر و گسترش یافت و بدینترتیب قدرت جدیدی در ایران ظهور کرد و آن قدرت عبارت بود از »اراده مردمی« و »نیروی مردمی«.
اما در آن دوران نقش رهبری امام خمینی(ره) در برانگیختگی حس دفاع از کشور، حضور پرشور مردم در صحنه سیاسی، تغییر توان نظامی ایران از حالت دفاعی به تهاجمی و شکلگیری نهادهای سیاسی، نظامی و فرهنگی در ثبات سیاسی ایران در دوره بعد از فتح خرمشهر نقش بسیار مهمی داشته است و با بهرهگیری از اندیشههای اسلامی، دینی و همچنین به دلیل تجربیات تاریخی و آگاهی که به واسطه سن بالای خود داشتند نه تنها رهبری مردم را در دست داشتند بلکه ایشان توانستند با مدیریت حساب شده در طول 8 سال جنگ، بحران را کنترل کرده و به آن در سال 1367 خاتمه دهند.
در حقیقت از مباحث مطرح میتوان نتیجه گرفت که بسط و تعمیق مفاهیم و روشهای دوره مقاومت، موجب گسترش عقلانیت جدید دفاعی و در تداوم آن، موجب تبدیل قدرت دفاعی ایران به قدرت تهاجمی شد و فتح خرمشهر از نظر سیاسی- استراتژیک، نقطه چرخش در روند تحولات سیاسی و نظامی جنگ محسوب گردید که همه اینها متأثر از نقش رهبری در آن زمان بود و یکی از دستاوردهای فتح خرمشهر این است که نظام سیاسی که با انقلاب اسلامی استقرار پیدا کرده بود، تثبیت شده و در واقع استقرار نظام برآمده از انقلاب، برجستهترین دستاورد فتح خرمشهر است."