Abstract:
نوشتار حاضر بر آن است تا مبانی فلسفه اخلاق سودگرایانه را در سازمان مورد نقد و بررسی قرار دهد. ابتدا به نقش اخلاق در زندگی مخصوصا در سازمان، سپس به مبانی و ارکان نظام اخلاقی سودگرایانه اشاره شده است. سه قرائت مهم و اساسی از نظام اخلاقی سودگرایانه یعنی قرائت «جرمی بنتام» و «جان استوارت میل» و «پیتر سینگر» مورد نقد و بررسی قرار گرفته و روشن شده که هر سه قرائت از اشکالات اساسی و مهمی برخوردارند. در ادامه به اصول منشور اخلاقی جهانی سازمان که عبارتند از: 1. اصل امانت 2. اصل مالکیت 3. اصل اعتبار 4. اصل شفافیت 5. اصل منزلت 6. اصل انصاف 7. اصل شهروندی و 8. اصل حساسیت، به طور مختصر اشاره گردیده و در نهایت در مقایسه نظام اخلاقی سودگرایانه با منشور اخلاقی جهان این نتیجه به دست آمد :سازمان نمی تواند در عین اعتقاد به نظام اخلاق سودگرایانه، به رعایت منشور اخلاقی جهانی پایبند باشد؛ زیرا به پرستش منشور اخلاقی جهانی و نسبیت گرایی اخلاقی منجر خواهد شد. که اولی ناسازگار با سودگرایی و دومی ناسازگار با منشور اخلاقی جهانی می باشد..
Machine summary:
"٤. بنتام شیوه ای از محاسبه لذت را اختراع کرده است که از طریق آن میتـوان لـذت هـا و الم های یک عمل را به لحاظ کمی اندازه گیری نمود و بعد از محاسـبه حکـم بـه صـواب و خطـا بودن اعمال کرد.
همچنین ممکن است در جامعه دیگر، قواعدی متعارض با آنها وجود داشته باشـد البتـه بـا فرض آن که همه آنها از محک اصل سود و لذت موفـق بیـرون آمـده انـد، بنـابراین ارزش هـای اخلاقی در جوامع مختلف ، نسبی خواهد شد و مدافعان چنین نظریه اخلاقیای، نمـیتواننـد هـیچ انتقادی علیه اعمال ظالمانه و شنیع داشته باشند، زیرا قواعد حاکم بر آنهـا مطـابق اصـل سـود و لذت بوده است .
اگر سود آنها با نقض این منشورهای اخلاقی تأمین شود و هیچ عواقب سویی هـم نداشته باشد، چرا این قوانین رعایت گردند؟ اگر مدافع اخلاق سودگرایانه با حفظ سود و نقص این منشورها باز در رعایت این اصول اخلاقی تأکید میکند، عملا از نظام اخلاقی سودگرایانه فاصـله گرفته و معیارهای دیگری که همان پرستش اصول و قوانین جهانی است سرلوحه فعالیت های او قرار گرفته و دیگر اصل سود برای او ملاک و معیار نیست ، بلکه آنچـه بـرای مـدافع سـودگرایی اهمیت دارد، تبعیت صرف از منشورهای اخلاقی است که آنها ارزش ذاتـی دارنـد و تحـت نظـام اخلاقی سودگرایانه او قرار نگرفته اند.
نظام اخلاقی سودگرایانه یکی از گرایش های نظام های اخلاقیای اسـت کـه سـعادت را همسان با نفع و رفاه و لذت میداند و تمام مدعای آن این است که هر کس باید تنها در صورتی عملی را انجام دهد که آن عمل در راستای منافع او باشد."