Abstract:
تیکها کنشهای غیرارادی،ناگهانی،سریع،برگشتپذیر،ناموزون و همسان حرکتی یا صوتی هستند که به دو صورت حاد و مزمن دیده میشوند و غالبا باعث اختلال در عملکرد اجتماعی،بین فردی،تحصیلی یا شغلی میگردند.اختلالهای تیک،ممکن است با حواسپرتی،رفتار تکانشی،بیقراری،و علائم اختلال وسواس فکری-عملی همراه باشد.یکی از انواع چهارگانه اختلالهای تیک،اختلال توره است که شامل تیکهای پیدرپی حرکتی و یک یا چند تیک صوتی میباشد.از نظر تشخیصی،سن شروع این اختلال پیش از هجده سالگی بوده و حداقل طول دوره علائم یک سال میباشد؛به شرطی که بیمار در این دوره بیشتر از سه ماه پیاپی بدون علامت نباشد.در این نوشتار ضمن بحث فشرده در مورد اختلالهای تیک به ویژه اختلال توره،یک بیمار نوجوان دختر مبتلا به این اختلال که با داروی پیموزاید تحت درمان قرار گرفته معرفی شده است.
Machine summary:
"مسائلی مانند بیتوجهی، حواسپرتیظ10 ،اعمال تکانشی11 و بیقراری معمولا دو تا سه سال پیش از آغاز تیکهای حرکتی و صوتی دیده میشود و غالبا این سندرم با اختلالهای تیک شدید همراه است.
اختلال در مهارتهای خواندن،نوشتن و ریاضی نیز گاهی دیده میشود که ثانویه به سندرم توره میباشد (همانجا) در بیشتر بررسیها،اختلال وسواس فکری-عملی در نیمی از مبتلایان مشاهده گردیده است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) در مورد دخالت اندورفینهای داخلی(همانجا)در یک بررسی کنترل نشده مربوط به سندرم توره تجویز داروی نالترکسان1 (آنتاگونیست اوپیت)موجب کاهش تیک،علائم اختلال وسواس فکری-عملی و رفتارهای خودآزاری2 شده است.
از آنجا که برای درمان بیماری وی قبلا بیمار داروی هالوپریدول را تا میزان 15 میلیگرم همراه با 3 میلیگرم لورازپام با دوره کافی دریافت کرده و پاسخ درمانی مطلوب مشاهده نشده بود،درمان با داروی پیموزاید با انجام نوار قلبی پایه و پایش آن در طول دوره درمانی به میزان 2 میلی گرم در روز آغاز گردید و همزمان داروی کلونازپام نیز تجویز شد.
از ابتدای درمان دارویی،با داروهای خط اول و دوم اختلالهای تیک شاید نیازی به استفاده از داروهای آنتی کولینرژیک نباشد چنانکه در این بیمار نیز به علت عدم وجود عوارض دارویی این داروها تجویز نگردید و نیز با توجه به میزان مصرف زیاد دارو هیچگونه عوارض قلبی مشاهده نشد.
نتیجه و پیشنهاد با توجه به آنچه گذشت استفاده از دارو در درمان اختلال توره تنها یکی از روشهای متداول میباشد و بهرهگیری چند جانبه از درمانهای گوناگون مانند رفتار درمانی،خانواده درمانی،آموزش خانواده،آموزگاران و گروه همسالان در مورد بیماری و رفتار با کودک یا نوجوان بیمار کمک مؤثری به درمان اختلالهای تیک مینماید."