Abstract:
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی هیپنوتیزم درمانی بر پیشگیری از عود، کاهش تکانشگری و ولع در افراد ترک کننده مواد محرک صورت گرفت. روش: در یک طرح نیمه آزمایشی گروهی 40 نفری با تشخیص وابستگی به مواد محرک که مرحله سم زدایی را به پایان رسانده بودند و گروه گواه که به مراکز ترک اعتیاد مراجعه کرده بودند به صورت نمونه گیری در دسترس در دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. گروه آزمایشی 5 جلسه 45 دقیقه ای به صورت گروهی تحت آموزش هیپنوتراپی قرار گرفتند. افراد از طریق آزمایش مرفین، مقیاس تکانشگری ارنست بارت و مقیاس ولع مصرف مواد قبل از شروع درمان و پس از پایان درمان گروهی مورد ارزیابی قرار گرفتند.گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکرد و در انتظار درمان بودند. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش هیپنوتراپی در پیشگیری از عود، کاهش تکانشگری و ولع مصرف مواد موثر بود. نتیجه گیری: آموزش هیپنوتراپی را می توان به عنوان درمان جایگزین در کنار سایر مداخلات روان شناختی در درمان وابستگی به مواد محرک مورد استفاده قرار داد.
Objective: The aim of this study was to determine the effectiveness of hypnosis therapy in relapse prevention، reduction of impulsivity، and decline of craving in treated stimulant users.
Method: In a semi-experimental design، a 40-patient group diagnosed by drug dependence was selected via convenience sampling method. They had undergone the detoxification stage and referred to addiction treatment centers. Then، they were randomly divided into two experimental and control groups. The experimental group received five 45-minute sessions of group hypnotherapy. The participants were evaluated through morphine test، Barratt Impulsivity Scale، and Drug Craving Scale before and after the end of group therapy. The control group did not receive any training and just awaited treatment.
Results: The results showed that hypnotherapy training was effective in relapse prevention، reduction of impulsivity، and reduction of craving for drugs.
Conclusion: Hypnotherapy training can be used as an alternative treatment along with other psychological interventions in the treatment of drug dependence.
Machine summary:
"2. Martin, Weinberg, & Bealer حوزه های مختلف جســـمی، روانی و اجتماعی صـــرف میشـــود، دســـت یابی به روش های درمـانی جـدید که در درمان و کاهش مصـــرف مواد تأثیرگذار باشـــد حائز اهمیت فراوانی اســت .
یکی از روش های درمانی موثر در این زمینه ، هیپنودرمانی اســـت که یکی از اهداف پژوهش حاضــر بررســی نقش این درمان در ولع مصــرف ، و تکانشــگری در افراد وابســته به مصــرف مواد اســت .
Moeller, Barratt, Dougherty, Schmitz, & Swann در حیطـه درمـان ، موجـب کاهش مصـــرف و عود مواد گردد.
با توجه به بالا بودن آمار افراد وابســـتـه بـه مواد درکشـــور و همچنین نیاز مبرم مراکز درمانی دخیل در حوزه اعتیاد به ویژه اعتیـاد به مواد محرک به برنامه های روان درمانی و نبود پژوهشـــی که اثربخشـــی هیپنودرمانی را در پیشــگیری از عود، کاهش تکانشــگری و ولع در افراد ترک کننده مواد بررســی کند، پژوهش حاضـر درصـدد پاسـخ گویی به این سـئوال است که آیا هیپنودرمانی در پیشگیری از عود، کاهش ولع و تکانشگری در افراد ترک کننده مواد محرک موثر است ؟ روش جامعه آماری، نمونه آماری و روش نمونه گیری روش پژوهش بـه صـــورت نیمه آزمایشـــی از نوع پیش آزمون ، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود.
جدول ٥: نتایج تحلیل کواریانس برای بررسی بقای اثربخشی هیپنودرمانی بر ولع مصرف ( به تصویر صفحه مراجعه شود)همـانگونـه که مشـــاهده میشـــود تحلیل داده های مربوط به ولع مصـــرف در دو مرحله پس آزمون و پیگیری نشــان میدهد که آموزش هیپنوتیزم باعث کاهش معنادار ولع مصــرف در افراد مصرف کننده مواد شده و این امر بقا داشته است ."