Abstract:
مهارتهای حرکتی پایه، الگوهای قابل مشاهدهای از رفتارهای حرکتی شامل فعالیتهای جابهجایی، دستکاری و پایداری هستند. هدف این تحقیق ارزیابی رشد حرکتی درشت و سطح تبحر اجرای مهارتهای حرکتی کودکان دبستانی در شهر تهران بود. از نسخۀ دوم آزمون رشد حرکتی درشت (اولریخ، 2000) برای ارزیابی 712 کودک 11-7 ساله استفاده شد. اجرای هر یک از دوازده مهارت حرکتی درشت این آزمون بهصورت کیفی ارزیابی شد. درصد کودکان با اجرای در سطح ضعیف/ ماهر و نزدیک ماهر (پیشرفته) بر حسب جنس و گروه سنی گزارش شد. ارزیابیها مشخص کرد بالاترین درصدهای اجرا در سطح پیشرفته برای هر دو جنس به سُرخوردن و دویدن مربوط بودهاند، اما این نسبتها در دیگر مهارتهای ارزیابیشده درکل پایین بود. در یک مهارت جابهجایی (جهیدن) و دو مهارت کنترل شیء (ضربه با پا، و ضربه با دست) درصد پسرهایی که در سطح پیشرفته ارزیابی شدند، از نظر آماری بیشتر از درصد دخترها بود. در سه مهارت کنترل شیء (دریبل، ضربه با پا، و پرتاب از بالای شانه) درصد کودکان با سن بالاتر که در سطح پیشرفته ارزیابی شده بودند، از نظر آماری بیشتر از کودکان کمسنوسالتر بود. ازاینرو پیشنهاد میشود در برنامههای دبستانها به بهبود سطح تبحر مهارتهای حرکتی توجه بیشتر شود.
Machine summary:
بنابراين نرسيدن به سطوح بالاي تبحر در اين مهارتها در سنين كودكي ممكن است يكي از موانع شركت كودكان و نوجوانان در فعاليت هاي بدني و لذت بردن از آن شود و در بزرگسالي موجب بروز مشكلات احتمالي در استفاده و اجراي مهارت هاي حركتي در طول عمر (به صورت رقابتي، تفريحي، براي انجام فعاليتهاي روزمره) و احتمالاً به خطر افتادن سلامت عمومي آنان شود (11).
پژوهشگران رشد حركتي معتقدند كودكاني كه از نظر رشدي اختلالي ندارند، اغلب ميتوانند بيشترمهارت هاي پايه را كه پيچيدگي كمي دارند، مانند دويدن، پرش عمودي، دريافت كردن، يورتمه رفتن، و پرتاب از بالاي شانه، در سنين حدود شش سالگي (پاية اول دبستان) به خوبي اجرا كنند و به سطوح باليده برسند، اين در حالي است كه در مهارتهاي حركتي پيچيدهتر مانند پرش طول و ضربه زدن به توپ، كودكان در حدود هشت سالگي (پاية سوم دبستان) به سطوح پيشرفته ميرسند (16، 11).
والنتيني و همكاران (28) با ارزيابي 258 كودك 11-5 سالة برزيلي با استفاده از نسخة دوم آزمون رشد حركتي درشت (TGMD-2)4 درصد كودكاني را كه در دوازده مهارت حركتي پاية اين آزمون به سطح خبرگي رسيده اند، به اين شرح گزارش كرده است: دو 38 درصد، يورتمه رفتن 8 درصد، لي لي 4 درصد، با گام كشيده جهيدن 5 درصد، پرش طول 12درصد، سر خوردن 28 درصد، ضربه زدن با دست به توپ ساكن 12درصد، دريبل درجا 28 درصد، دريافت توپ 28 درصد، ضربه زدن با پا به توپ ساكن 5 درصد، پرتاب از بالاي شانه 13درصد، و غلتاندن توپ از زير شانه 6 درصد.
Mastery of fundamental motor skills among new south wales school students: Prevalence and sociodemographic distribution.
Mastery of fundamental movement skills among children in New South Wales: prevalence and sociodemographic distribution.